ភាពខុសគ្នា៤យ៉ាង រវាង អ្នកដឹកនាំ (Leader) និង អ្នកគ្រប់គ្រង (Manager)
ការទទួលបានសិទ្ធិអំណាចត្រួតត្រាទៅលើមនុស្សជាច្រើននាក់ នៅក្រោមការបង្គាប់បញ្ជារបស់អ្នក មិនប្រាកដថាអ្នកបានក្លាយជាអ្នកដឹកនាំរបស់ពួកគេនោះទេ។ ពំនោលមួយបានពោលថា "តួនាទីរបស់អ្នកផ្ដល់អ្នកនូវសិទ្ធិអំណាច ប៉ុន្តែសកម្មភាពរបស់អ្នកទៅវិញទេទើបធ្វើឲ្យអ្នកទទួលបានការគោរព"។
មានថ្នាក់លើមិនតិចនាក់នោះទេ ដែលយល់ច្រឡំរវាងអត្ថន័យនៃតួនាទីទាំងពីរនេះ។ នៅពេលពួកគេយល់មិនច្បាស់ពីអត្ថន័យទាំងពីរនេះហើយ វាក៏នឹងមានឥទ្ធិពលលើឥរិយាបថរបស់ពួកគេ ដែលធ្វើឲ្យពួកគេឃ្លាតឆ្ងាយពីភាពជាអ្នកដឹកនាំដ៏ត្រឹមត្រូវដែរ។ តើអ្វីខ្លះជាភាពខុសគ្នាដ៏ចម្បងៗរវាងអ្នកដឹកនាំនិងអ្នកគ្រប់គ្រង ?
១) អ្នកដឹកនាំនឹងគូសវាសរូបភាពនៃទស្សនវិស័យ រីឯអ្នកគ្រប់គ្រងនឹងដាក់ចេញនូវគោលដៅ៖ អ្នកដឹកនាំជាអ្នកស្ថាបនា ជាអ្នកផ្ដួចផ្ដើមគំនិត នឹកគិតស្រមៃនិងគូសវាសរូបភាពនៃទស្សនវិស័យរបស់ពួកគេបានយ៉ាងច្បាស់លាស់។ នៅពេលពួកគេមើលឃើញរូបភាពនោះបានច្បាស់ខ្លួនឯងហើយ ពួកគេនឹងបំផុសអ្នកក្រោមបង្គាប់ខ្លួនឲ្យមើលឃើញរូបភាពនោះដូចពួកគេដែរ។ អ្នកដឹកនាំមើលឃើញនិងជឿជាក់ទៅលើសក្ដានុពលរបស់កូនចៅពួកគេគ្រប់ៗគ្នា រួចពួកគេនឹងលើកទឹកចិត្តអ្នកទាំងនោះឲ្យពួតដៃគ្នា ដើម្បីឆ្ពោះទៅរកទស្សនវិស័យបានសម្រេច។ យ៉ាងណាមិញ អ្នកគ្រប់គ្រងនឹងប្រាប់អ្នកពីគោលដៅដែលត្រូវសម្រេចឲ្យបានក្នុងរយៈពេលខ្លីជាក់លាក់ណាមួយ និងត្រួតត្រាទៅលើដំណើរការណ៍និងលទ្ធផលការងាររបស់អ្នក ដោយប្រាប់អ្នកថាត្រូវធ្វើតាមវិធីនេះឬវិធីនោះ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យស្របតាមស្តង់ដារកំណត់របស់ការងារនីមួយៗ។
២) អ្នកដឹកនាំនឹងចេញទៅប្រថុយនឹងគ្រោះថ្នាក់ រីឯអ្នកគ្រប់គ្រងនឹងគ្រប់គ្រងលើគ្រោះថ្នាក់៖ គំនិតច្នៃប្រឌិតសម្លឹងឆ្ពោះទៅឆ្ងាយ មើលឃើញការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ល្អអស្ចារ្យនៅខាងមុខ គឺជាគុណសម្បត្តិរបស់អ្នកដឹកនាំល្អគ្រប់រូប ដែលធ្វើឲ្យអ្នកដឹកនាំខុសគ្នាពីអ្នកគ្រប់គ្រង។ លក្ខណៈនៃភាពជាអ្នកដឹកនាំមិនងាប់ក្រឡាដូចនឹងលក្ខណៈនៃការគ្រប់គ្រង ដែលតែងតែដើរតាមប្រព័ន្ធកំណត់របស់ការងារតាំងពីដើមមកនោះទេ។ ចំពោះអ្នកដឹកនាំបើទោះជាពួកគេដឹងថាការផ្លាស់ប្ដូរជាការប្រថុយនឹងគ្រោះថ្នាក់ និងទទួលការបរាជ័យមកវិញក៏ដោយ ក៏ពួកគេនៅតែសម្លឹងទៅលើការបរាជ័យទាំងនោះក្នុងផ្លូវវិជ្ជមាន ជាអ្វីដែលត្រូវរៀនសូត្រ កែតម្រូវនិងអភិវឌ្ឍជានិច្ច។ ចំណែកអ្នកគ្រប់គ្រងគ្រាន់តែកែសម្រួលវិធីសាស្ត្រប្រតិបត្តិការងារដែលមានរួចហើយ ឲ្យល្អប្រសើរជាងមុនតែប៉ុណ្ណោះ។
៣) ភាពជាអ្នកដឹកនាំបង្កើតឲ្យពួកគេនូវអ្នកគាំទ្រ រីឯអ្នកគ្រប់គ្រងមានត្រឹមតែបុគ្គលិកប៉ុណ្ណោះ៖ ភាពជាអ្នកដឹកនាំដែលតែងចំណាយពេលមើលថែទាំកូនចៅខ្លួន ដូចទៅនឹងសមាជិកគ្រួសារ ផ្ដល់ឱកាសនិងគិតគូរពីភាពរីកចម្រើនរបស់ពួកគេ លើកទឹកចិត្តនៅរាល់ការលំបាកដែលពួកគេជួបប្រទះនៅលើដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់ទស្សនវិស័យរួមគ្នា ដែលតម្លៃមានបង្កប់ក្នុងអ្នកដឹកនាំនេះ នឹងធ្វើឲ្យអ្នកក្រោមបង្គាប់ក្លាយជាអ្នកគាំទ្រ ប្រឹងប្រែងជួយពួកគេឲ្យសម្រេចនូវទស្សនវិស័យនោះ។ ប៉ុន្តែអ្នកគ្រប់គ្រងនឹងមិនខ្វល់អ្វីផ្សេងក្រៅតែពីផ្ដោតទៅលើលទ្ធផលការងារកូនចៅ បង្គាប់បញ្ជាពួកគេឲ្យសម្រេចនូវលទ្ធផលទៅតាមការរំពឹងទុករបស់ខ្លួន៕
ប្រែសម្រួល៖ ស្រីពៅ ប្រភព៖ www.forbes.com
