​មេរៀន​ដ៏​មាន​តម្លៃ ​​៤​យ៉ាង​ ពី​លោក​ Phil Knight ​​ស្ថាបនិក​ក្រុមហ៊ុន​ Nike  ​ដែល​អ្នក​គួរ​រៀន​សូត្រ​



ជា​ក្រុមហ៊ុន​សាជីវកម្ម​ចម្រុះ​ជាតិសាសន៍​លក់​សម្ភារៈ​កីឡា​របស់​អាមេរិក​ដ៏​ធំ​មួយ តើ Nike អាច​ឆក់​យក​ការ​ជឿ​ទុកចិត្ត​ពី​អតិថិជន​ជុំវិញ​សកលលោក​រហូត​ក្លាយ​ជា​ក្រុមហ៊ុន​យក្ស​មួយ​ដែល​មាន​តម្លៃ​១០០​ពាន់​លាន​ដុល្លារ​យ៉ាង​ដូចម្ដេច​បាន ? ប្រៀប​ទៅ​នឹង​អាគារ​ដ៏​រឹងមាំ​មួយ​ខ្នង​ដែល​អាច​ទប់​លំនឹង​ប្រយុទ្ធ​ជាមួយ​ព្យុះ​ភ្លៀង​ផ្គរ​រន្ទះ​អ្វី​ទាំងឡាយ​បាន វា​ទាល់តែ​បុគ្គល​ដែល​ជា​អ្នក​សាងសង់​អាគារ​នោះ​មាន​ភាព​ប៉ិនប្រសប់​ក្នុង​ការ​សាងសង់​ដែរ។ 

លោក Phil Knight ដែល​ជា​សហ​ស្ថាបនិក​របស់ Nike ក៏​មិន​ខុស​ពី​សហគ្រិន​ជោគជ័យ​ដទៃ​ទៀត​ប៉ុន្មាន​ដែរ បាន​ចាប់ផ្ដើម​ដើរ​នៅ​លើ​ផ្លូវ​ជា​សហគ្រិន​នេះ​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ដាន​ជើង​នៃ​ឧបសគ្គ​រាប់​ជំពូក យ៉ាងណាមិញ Nike មាន​អ្នក​កាច់​ចង្កូត​ប្រកប​ដោយ​ភាព​ជា​អ្នកដឹកនាំ​ដ៏​លេចធ្លោ​និង​ជា​គំរូ ដែល​ជា​ធាតុ​ផ្សំ​ដ៏​សំខាន់​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​ភាព​ជោគជ័យ​ក្នុង​អាជីវកម្ម​របស់​សហគ្រិន​វ័យ​៧៩​ឆ្នាំ​នេះ​មក​បាន​សព្វ​ថ្ងៃ។

ខាងក្រោមនេះ គឺជាមេរៀនសំខាន់ៗពីលោក Phil Knight៖

១) រក​ឲ្យ​ឃើញ​នូវ​អ្វី​ជា​ជំនក់​ចិត្ត​របស់​អ្នក

ជា​អតីត​អ្នក​រត់​ប្រណាំង​មួយ​រូប​ដែល​ពោរពេញ​ដោយ​មនោសញ្ចេតនា​ទឹកចិត្ត​ស្រឡាញ់​ជ្រាលជ្រៅ ដែល​ដិតដាម​ជាប់​ចិត្ត​ជាមួយ​នឹង​កីឡា លោក Phil Knight រួម​ជាមួយ​នឹង​ដៃគូ​អាជីវកម្ម​ដ៏​ចំណាន​របស់​លោក​ម្នាក់​ទៀត ហើយ​ក៏​ធ្លាប់​ជា​គ្រូ​បង្វឹក​រត់​ប្រណាំង​របស់​លោក​ផង​ដែរ​នោះ​គឺ​លោក Bill Bowerman បាន​ចាប់​ដៃ​រួម​ចិត្ត​គំនិត​គ្នា​កសាង​ក្រុមហ៊ុន​ដំបូង​បំផុត​របស់​លោក​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៦៤ មាន​ឈ្មោះ Blue Ribbon Sports ដែល​នាំ​ចូល​ផ្ដាច់​មុខ​ស្បែកជើង​កីឡា Tigers sneaker ដ៏​ល្បី​ឈ្មោះ​ពី​ជប៉ុន។

២) ជួល​មនុស្ស​ដែល​ឈ្លាសវៃ

មនុស្ស​ដែល​ឈ្លាសវៃ​សម្រាប់​លោក Phil Knight គឺ​សំដៅ​ចំពោះ​មនុស្ស​ដែល​ស័ក្ដិសម​នឹង​វប្បធម៌​ក្រុមហ៊ុន​របស់​លោក ជា​មនុស្ស​ដែល​មើល​ឃើញ​នូវ​ទស្សនវិស័យ​ដូច​ដែល​លោក​មើល​ឃើញ និង​មាន​ឆន្ទៈ​ពុះពោរ​ចង់​ធ្វើ​ឲ្យ​វា​ក្លាយ​ជា​ការ​ពិត និយាយ​ឲ្យ​ខ្លី​គឺជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​គំនិត​ដូច​គ្នា​នឹង​លោក អាច​ជិះ​ទូក​តែ​មួយ​រួម​គ្នា​ទៅ​សម្រេច​គោលដៅ​បាន។ដូច្នេះ​ហើយ​ទើប​បាន​ជា​លោក​មាន​បុគ្គលិក​មួយ​រូប​គឺ​លោក Jeff Johnson ដែល​បាន​ផ្ដល់​គំនិត​ទៅលើ​ឈ្មោះ​យីហោ​ក្រុមហ៊ុន​ជា "Nike" ដូច​ដែល​មនុស្ស​រាប់​លាន​នាក់​នៅ​ទូទាំង​សកលលោក​ស្គាល់​និង​ជឿ​ទុកចិត្ត​រហូត​មក​នោះ។

៣) ការ​គ្រប់គ្រង​ដោយ​ផ្ទាល់​មិន​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​នោះ​ឡើយ

អ្វី​ដែល​បុគ្គល​ដែល​មាន​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ច្រើន​បំផុត​លំដាប់​ទី​២៤​របស់​សហរដ្ឋអាមេរិក​រូប​នេះ បដិសេធ​យ៉ាង​ខ្លាំងក្លា​នោះ​គឺ ការ​គ្រប់គ្រង​ទៅ​លើ​បុគ្គលិក​ដោយ​ផ្ទាល់។ ផ្ទុយទៅវិញ លោក​ចែក​រំលែក​ពី​ទស្សនវិស័យ​របស់​លោក​ចំពោះ​ក្រុមហ៊ុន ពន្យល់​ប្រាប់​អ្នក​រួម​ការងារ​ទាំងអស់​ពី​អ្វី​ដែល​លោក​ចង់​បាន រួច​ប្រាប់​ដំបូន្មាន​ទូទៅ​មួយ​ចំនួន​ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែ​លោក​មិន​ដែល​ប្រាប់​ពួកគេ​ថា​ត្រូវ​ធ្វើ​ការងារ​របស់​ពួកគេ​បែប​ណា​នោះ​ទេ។គាត់​ដឹង​ច្បាស់​ថា​គួរ​លូកដៃ​ចូល​ពាក់ព័ន្ធ​ក្នុង​កិច្ចការ​បុគ្គលិក​ប៉ុណ្ណា លោក​ផ្ដល់​ស្វយ័ត ឬ​ជា​សិទ្ធិ​សេរីភាព​និង​ឯករាជ្យ​គ្រប់គ្រាន់​ចំពោះ​បុគ្គលិក និង​ផ្ដល់​ការ​ជឿ​ទុកចិត្ត​របស់​គាត់​ចំពោះ​សមត្ថភាព​អ្នក​ទាំងនោះ។

៤) មិន​ត្រូវ​ភ័យខ្លាច​ក្នុង​ការ​ប្រយុទ្ធ​នោះ​ទេ

បញ្ហា​ទំនាស់​ទៅលើ​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​ទទួល​សិទ្ធិ​ផ្ដាច់​មុខ​ទៅលើ​ស្បែកជើង​កីឡា​របស់​ជប៉ុន ដែល​ធ្វើឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​លោក​ត្រូវ​ផ្ដាច់​ចេញ​មក​បង្កើត​រោងចក្រ​ផលិត​ដោយ​ខ្លួនឯង បញ្ហា​ហិរញ្ញវត្ថុ​ដែល​ធនាគារ​បដិសេធ​មិន​ផ្ដល់​ប្រាក់​កម្ចី​ឲ្យ និង​ជាប់​ខ្លួន​នៅ​ជិត​មាត់​ជ្រោះ​នៃ​ការ​ក្ស័យធន​អស់​រយៈពេល​ជិត​២​ទសវត្ស ពិត​មិន​បាន​ពន្យុះ​កម្លាំង​ចិត្ត​លោក​ឲ្យ​បោះបង់​ចំពោះ​ដំណើរ​ជីវិត​សហគ្រិនភាព​នេះ​ឡើយ។ ដោយសារ​សេចក្ដី​ព្យាយាម​ទាំងនេះ​ហើយ ទើប​ក្រោយ​មក​មាន​ឈ្មោះ Nike ចេញ​បង្ហាញ​មុខ​ជា​ផ្លូវ​ការ​នៅ​ខែ​ធ្នូ​ឆ្នាំ​១៩៨០៕

ប្រែសម្រួល៖ ស្រីពៅ

ប្រភព៖ cnbc & blog.tpd

X
5s