មុននឹងសម្រេចចិត្តដំឡើងតំណែងដល់បុគ្គលិក អ្នកត្រូវចាំថាពូកែក្នុងជំនាញរបស់ពួកគេមិនដូចគ្នានឹងពូកែដឹកនាំអ្នកដទៃនោះឡើយ​



ក្នុង​នាម​ជា​អ្នកដឹកនាំ តើ​អ្នក​សម្លឹង​មើល​ចំណុច​ណាខ្លះ​របស់​បុគ្គលិក​អ្នក នៅ​រាល់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ប្រគល់​តំណែង​ខ្ពស់​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង​ទៅ​កាន់​ពួកគេ ? មិន​ថា​ចំណុច​ទាំងនោះ​គឺជា​សមិទ្ធផល​ស្នាដៃ​ដែល​ពួកគេ​បាន​សាង​ប្រយោជន៍​មក​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​អ្នក ឬ​ជា​ទំនួល​ខុសត្រូវ​ខ្ពស់​ឬ​ភាព​ម៉ត់ចត់​នឹង​ភារកិច្ច​ការងារ​របស់​ពួកគេ​ក៏​ដោយ តែ​មាន​ចំណុច​មួយ​ដែល​អ្នក​គួរ​គិត​ពិចារណា​ជានិច្ច​មុន​ពេល​ដំឡើង​តំណែង​បុគ្គលិក​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង​នោះ​គឺ ពូកែ​នៅ​ក្នុង​ជំនាញ​ឯកទេស​របស់​ពួកគេ​មិន​មានន័យ​ថា​ពូកែ​នៅ​ក្នុង​ការ​គ្រប់គ្រង​អ្នកដទៃ​នោះ​ឡើយ។ វា​ជា​រឿង​២​ដែល​ខុស​ពី​គ្នា​ដាច់​ស្រឡះ។

គឺ​កំហុស​ឆ្គង​នេះ​ឯង ដែល​អ្នកដឹកនាំ​ណា​ក៏​ដូច​អ្នកដឹកនាំ​ណា​ដែរ តែងតែ​សម្លឹង​មើល​ចំណុច​ផ្សេង​ថា​សំខាន់​ដូចជា​ស្នាដៃ​របស់​ពួកគេ​ជាដើម និង​មិន​បាន​ផ្អាក​បន្តិច​មក​គិត​ពិចារណា​ល្អិតល្អន់​ថា​មនុស្ស​ដែល​ពូកែ​នៅ​ក្នុង​ជំនាញ​របស់​គេ មិន​ប្រាកដ​ថា​ពួកគេ​នឹង​ពូកែ​នៅ​ក្នុង​ការ​គ្រប់គ្រង​អ្នក​ជុំវិញ​ខ្លួន ឬ​គេ​ហៅថា​មនុស្ស​នេះ​មាន​ភាព​ជា​អ្នកដឹកនាំ​នោះ​ឡើយ។ មនុស្ស​យើង​គ្រប់​គ្នា​មិន​ថា​ជា​ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​កម្រិត​ណា​ក៏​ដោយ គ្មាន​នរណា​មើល​ឃើញ​ទេ​ថា​តើ​សមត្ថភាព​មនុស្ស​នេះ​នឹង​ប្រែប្រួល​យ៉ាង​ដូចម្ដេច​ខ្លះ។ ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​សំខាន់​បំផុត​នោះ​គឺ នរណា​ក៏​មាន​សក្ដានុពល​ពិសេស​បង្កប់​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន​ពួកគេ​ដែរ។ នៅ​ពេល​ធ្វើ​ជា​ថ្នាក់លើ​គេ គ្រប់គ្រង​និង​ដឹកនាំ​ពួកគេ​ទាំងនោះ ភារកិច្ច​ដ៏​សំខាន់​របស់​អ្នក មិនមែន​ជា​ការ​គិត​ថា​គួរ​បញ្ជា​និង​បញ្ចេញ​រឹទ្ធិ​អំណាច​ជា​ថ្នាក់លើ​គេ​បែប​ណា​ទើប​គេ​ព្រម​ធ្វើ​តាម​នោះ​ទេ។

ប៉ុន្តែ​ទំនួល​ខុសត្រូវ​ដ៏​ធ្ងន់​នៅ​លើ​ស្មា​របស់​អ្នក គឺ​ជា​ការ​គិត​ពិចារណា​ថា​តើ​ត្រូវ​ធ្វើ​បែប​ណា​ទើប​អាច​គាស់​រំលើង​យក​ចេញ​នូវ​កំណប់​ទ្រព្យ​របស់​ពួកគេ​ម្នាក់ៗ និង​ជួយ​ជំរុញ​ពួកគេ​ឲ្យ​ឈាន​ទៅ​ដល់​សក្ដានុពល​ខ្ពស់​បំផុត​របស់​គេ​បាន ? នេះ​ហើយ​ជា​អត្ថន័យ​នៃ​ភាព​ជា​អ្នក​ដឹកនាំ​គំរូ ដែល​មិនមែន​គ្រប់​គ្នា​សុទ្ធតែ​អាច​ធ្វើ​បាន​នោះ​ទេ។ នៅ​ក្រោម​មជ្ឈដ្ឋាន​ត្រឹមត្រូវ​និង​មាន​អំណោយផល​ល្អ មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​នឹង​រីក​លូតលាស់​ហួស​ពី​ដែន​កំណត់​របស់​ខ្លួន។ ភាព​ជា​អ្នកដឹកនាំ​ដែល​ទៅ​គ្រប់គ្រង​អ្នក​ក្រោម​បង្គាប់ មាន​លើស​ពី​ទេពកោសល្យ​ដែល​ពូកែ​នៅ​ក្នុង​កិច្ចការ​ដែល​ជា​ជំនាញ​របស់​ខ្លួន។ ដូច្នេះ​ហើយ​បុគ្គល​ដែល​សាង​ស្នាដៃ​បាន​ល្អ​នៅ​ក្នុង​ក្រុមហ៊ុន​មិន​ប្រាកដ​ថា នៅ​ពេល​មើល​ការ​ខុសត្រូវ​អ្នក​ដទៃ ពួកគេ​នឹង​ធ្វើ​បាន​ល្អ​ដូចគ្នា​ដែរ​នោះ​ឡើយ។ នៅ​ពេល​តួនាទី​ជា​អ្នកដឹកនាំ បាន​ប្រគល់​ឲ្យ​មនុស្ស​ខុស​ហើយ ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​ពួកគេ​អាច​ក្លាយ​ជា​ការ​គ្រប់គ្រង​បែប​តូច​ចង្អៀត ដែល​នឹង​បង្ក​ជា​គ្រោះថ្នាក់​ក្នុង​រយៈពេល​វែង​ដល់​ក្រុមហ៊ុន​ទាំងមូល។

ពួកគេ​ចាប់ផ្ដើម​ត្រួតត្រា​លើ​ចំណុច​ល្អិត​តូចតាច​គ្រប់​រឿង​ទាំងអស់ គ្រប់​ដំណាក់កាល​ទាំងអស់​នៅ​ក្នុង​កិច្ចការ​នីមួយៗ​របស់​បុគ្គលិក​ទាំងអស់។ ពួកគេ​បង្គាប់​បញ្ជា​និង​ដាក់​កំណត់​បុគ្គលិក​ឲ្យ​ត្រូវ​តែ​ធ្វើតាម​ខ្លួន​ដាច់​ខាត ដែល​ជា​លក្ខណៈ​នៃ​ការ​គ្រប់គ្រង​បែប​តូច​ចង្អៀត។ លទ្ធផល ? គ្មាន​នរណា​គេ​ចង់​ស្ដាប់​នោះ​ទេ ម្នាក់ៗ​នឹង​ចាប់ផ្ដើម​ធុញទ្រាន់​នឹង​ការងារ​របស់​ខ្លួន ប្រសិទ្ធភាព​និង​ផលិតភាព​ការងារ​នឹង​ធ្លាក់​ចុះ បរិយាកាស​ការងារ​ប្រែ​ជា​អាប់អួ។ មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​នឹង​ប្រើប្រាស់​ធនធាន​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ឲ្យ​អស់​ពី​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​អ្នក​ឲ្យ​សម្រេច​គោលដៅ នៅ​ពេល​អ្នក​ប្រគល់​ការ​ទទួល​ខុសត្រូវ​ជាជាង​កិច្ចការ​ឲ្យ​ពួកគេ និង​ផ្ដល់​ការ​ជឿ​ទុកចិត្ត​របស់​អ្នក​ឲ្យ​ពួកគេ ហើយ​ទុក​ចន្លោះ​និង​សេរីភាព​សម​ល្មម​សម្រាប់​ឲ្យ​ពួកគេ​គិត​រក​ដំណោះស្រាយ​បញ្ហា​ទៅ​តាម​វិធីសាស្ត្រ​រៀង​ខ្លួន។

នៅ​ពេល​មាន​ការ​ជឿ​ទុកចិត្ត​និង​ការ​លើក​ទឹកចិត្ត​ពី​ថ្នាក់លើ ជាពិសេស​សេរីភាព​សមរម្យ នោះ​ចន្លោះ​នេះ​នឹង​បង្កើត​ជា​ភាព​ច្នៃប្រឌិត​ដល់​ពួកគេ​មិនខាន។ ដូច្នេះ ភាព​ជា​អ្នកដឹកនាំ​គំរូ​មិន​មែន​មាន​ត្រឹមតែ​ពូកែ​ក្នុង​ជំនាញ​ឯកទេស​របស់​ខ្លួន​និង​សាង​ស្នាដៃ​ល្អ​នោះ​ឡើយ វា​គឺជា​ការ​ចេះ​ជំរុញ​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​រក​ឃើញ​នូវ​សក្ដានុពល​ពិសេស​របស់​ខ្លួន​និង​បង្កើន​អានុភាព​វា​ឲ្យ​កាន់តែ​ខ្លាំង​ឡើងៗ​នេះ​ឯង៕

ដោយ៖ ស្រីពៅ

X
5s