សង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មនឹងជំរុញការវិនិយោគរបស់ចិនក្នុងតំបន់អាស៊ាន ៥០០ប៊ីលានដុល្លារ ក្នុងឆ្នាំ២០៣៥
ការវិនិយោគរបស់ចិននៅក្នុងបណ្តាប្រទេសជាសមាជិកអាស៊ាន ត្រូវបានកំណត់ថានឹងមានការកើនឡើងដល់ ៥០០ប៊ីលានដុល្លារ ក្នុងឆ្នាំ២០៣៥ ហើយកាតាលីករដែលជំរុញឲ្យមានការកើនឡើងនេះគឺ សង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មរវាងចិននិងអាមេរិក នេះបើតាមការលើកឡើងពីក្រុមអ្នកជំនាញដែលផ្តល់ការប្រឹក្សាគំនិតលើបញ្ហានយោបាយនិងសេដ្ឋកិច្ច។
ការទាមទារមួយនេះត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងរបាយការណ៍មួយ ដែលបានចេញផ្សាយ ដោយការិយាល័យស្រាវជ្រាវម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន +៣ (AMRO) ដែលជាអង្គភាពតាមដានម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចក្នុងប្រទេសសិង្ហបុរី ដែលតំណាងឱ្យសមាជិកសមាគមប្រជាជាតិអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ១០ នាក់បូកបញ្ចូលប្រទេសចិនជប៉ុននិងកូរ៉េខាងត្បូង។ ខណៈដែលមានការប្រទាំងប្រទើសផ្នែកពាណិជ្ជកម្មរវាងទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោននិងទីក្រុងប៉េកាំងអាចជាដើមហេតុដែលនាំឲ្យមានផលរំខានរយៈពេលខ្លីទៅលើ ខ្សែសង្វាក់ការផ្គត់ផ្គង់ និងបណ្តាញផលិតកម្ម តែក្នុងរយៈពេលវែងវាក៏អាចពន្លឿនការវិនិយោគរវាងចិននិងអាស៊ានផងដែរ។
របាយការណ៍នេះបានធ្វើការប៉ាន់ប្រមាណថាចិនបានវិនិយោគប្រមាណ ១៥០ប៊ីលានដុល្លារមកកាន់ប្រទេសតំបន់អាស៊ានឆ្នាំ ២០១៨ តែតួរលេខនឹងមានការហក់ឡើងប្រមាណច្រើនជាង ២៣០% នៅក្នុងឆ្នាំ ២០៣៥។ ការវិនិយោគក្នុងទិសដៅផ្សេងទៀតត្រូវបានព្យាករណ៍ថានឹងកើនឡើងដោយសមាមាត្រស្រដៀងគ្នាទៅនឹង ២០០ ពាន់លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ ២០៣៥ ពីដែលកើនឡើងពីចំនួន ៦០ ប៊ីលានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១៨។
ហេតុអ្វីចិនសម្លឹងនិងចាប់យកការវិនិយោគក្នុងសហគមន៍អាស៊ាន?
ដោយសម្លឹងឃើញប្រជាជនក្នុងតំបន់អាស៊ានប្រមាណ ៦០០លាននាក់ ក្នុងនោះពាក់កណ្តាលជាមនុស្សដែលមានវ័យក្រោយ ៣០ឆ្នាំ។ ទំហំដ៏ធំនិងការរីកលូតលាស់នៃទីផ្សារ រួមជាមួយភាពអំណោយផលនៃកម្លាំងពលកម្មទាប ដែលជាចំនុចទាក់់ទាញការការវិនិយោគ ក៏ជាគោលដៅសំខាន់មួយព្រោះចិនសម្លឹងឃើញកម្លាំងពលកម្មច្រើនសម្រាប់វិស័យឧស្សាហកម្ម។
ជាងនេះទៅទៀត តំបន់អាស៊ានជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ ៤ ក្នុងគម្រោងសេដ្ឋកិច្ចធំជាងគេបំផុតសម្រាប់ឆ្នាំ ២០៥០។ ភាពរឹងម៉ាំនៃការលូតលាស់សេដ្ឋកិច្ចក្នុងពេលថ្មីៗប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ បានជួយចែកចាយទ្រព្យសម្បត្តិនៅទូទាំងតំបន់នាំឱ្យមានការកើនឡើងដល់កម្រិតកណ្តាលមួយ។ ស្របពេលដែលមានអ្នកធ្វើចំណាកស្រុកកើនឡើង (ពីជនបទទៅទីក្រុង) ក្នុងគោលបំណងបង្កើន និងអភិវឌ្ឍជីវភាពរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ វាជាហេតុនៃតម្រូវការហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធជាបន្តបន្ទាប់។ រដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសអាស៊ានបានប្តេជ្ញាចិត្តពន្លឿនការវិនិយោគលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដើម្បីជាការឆ្លើយតបនូវសក្តានុពលរីកចម្រើនរបស់ប្រទេសខ្លួន ដែលជាហេតុនាំឲ្យការវិនិយោគពីប្រទេសចិនក្លាយជាកូនសោរសំខាន់មួយ ជួយបើកផ្លូវពួកគេទៅរកភាពរីកចម្រើនមួយនេះ។
ក្រៅពីសក្តានុពលសេដ្ឋកិច្ច អាស៊ានមានទីតាំងយុទ្ធសាស្រ្តល្អនិងសំខាន់សម្រាប់ការចរាចរណ៍ទំនិញការដឹកជញ្ជូនតាមនាវាឆ្លងកាត់ដែនសមុទ្រ ហើយប្រទេសចិនក៏កំពុងបង្កើនទំនាក់ទំនង ចងសម្ព័ន្ធភាពជាមួយបណ្តាប្រទេសដែលមានដែនសមុទ្រដើម្បីបង្កើនការនាំចេញក៏ដូចជាបង្កើនសមត្ថភាពកំពង់ផែរបស់ខ្លួនផងដែរ។
ទន្ទឹមនឹងនេះ ប្រទេសអាស៊ានបាននឹងកំពុងធ្វើកំណែទម្រង់នានាដើម្បីសម្រួលដល់ការវិនិយោគ ក៏ដូចជាការធ្វើជំនួញក្នុងប្រទេសដូចជា ការសម្រួលផ្នែកច្បាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងពន្ធដារ អត្រាពន្ធលើសាជីវកម្មទាបជាងជាដើម។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ការកើនឡើងថ្លៃនៃពលកម្មក្នុងស្រុក ការថយចុះនូវកំណើនជាសក្តានុពល អតុល្យភាពដោយសារកង្វះខាតវិស័យនេះគឺជាហេតុផលមួយចំនួនដែលជំរុញឱ្យមានការវិនិយោគពីបរទេស។
កត្តាទាំងនេះក៏ជាការចិញ្ចឹមយ៉ាងល្អក្នុងមហិច្ឆតារបស់ប្រទេសចិនគឺ “ផ្លូវមួយខ្សែក្រវ៉ាត់មួយ” នៅដំណាក់កាលដំបូងសហគ្រាសរដ្ឋធំ ៗ នឹងទទួលបានកិច្ចសន្យាហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធភាគច្រើន ប៉ុន្តែដោយសារប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីការវិនិយោគនាពេលកន្លងមកនោះ ទីផ្សាររបស់ពួកគេនឹងបើកទូលាយដល់ទំនិញនិងសេវាកម្មកាន់តែទូលំទូលាយដែលក្រុមហ៊ុនចិនឯកជនតូចតាចអាចឈរជើងបាន។ វាសំខាន់ក្នុងការកត់សម្គាល់ថាប្រទេសចិនមិនបានផ្តល់មូលនិធិទាំងស្រុងនៃគម្រោងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ផ្លូវមួយខ្សែក្រវ៉ាត់មួយ ដែលបានគ្រោងទុកនោះទេ។
សង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មបានធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុនអេឡិចត្រូនិចរបស់ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង LG និង Samsung បានផ្លាស់ទីតាំងផលិតរបស់ខ្លួនពីចិនទៅវៀតណាមដើម្បីចៀសវាងការដាក់របាំងពន្ធរបស់អាមេរិកលើការនាំចូលរបស់ចិន។ ខណៈនោះវៀតណាមអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍រយៈពេលខ្លីលើការនាំចេញរបស់ខ្លូន តែការនាំចេញរបស់ខ្លួនអាចនឹងត្រូវមានការប៉ះទង្គិច ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនពង្រីកវិធានការដាក់ទណ្ឌកម្មរបស់ខ្លួនទៅឱ្យអ្នកផលិតចិននៅទីនោះ។
ការវិនិយោគមួយចំនួនរបស់ចិននៅក្រោមឆត្រនៃយុទ្ធសាស្រ្ត “ផ្លូវមួយខ្សែក្រវ៉ាត់មួយ” របស់ប៉េកាំង។
បណ្តាប្រទេសមួយចំនួនក្នុងតំបន់អាស៊ានដែលទទួលការវិនិយោគពីចិន
ម៉ាឡេស៊ី
ម៉ាឡេស៊ីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនធំពីការវិនិយោគដោយផ្ទាល់ពីចិន។ ចិនដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍកំពង់ផែរបស់ប្រទេសនេះ ដោយបានភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជិតស្និតរវាងលកំពង់ផែ Kuantan ជាមួយនឹងសមុទ្រចិនខាងត្បូងក្នុងការបង្កើនសមត្ថភាពដឹកជញ្ជូន។ ក្រុមហ៊ុនចិនបានបង្ហាញពីឆន្ទៈក្នុងការផ្តល់ហិរញ្ញប្បទានដល់គម្រោងធំ ៗ នៅក្នុងប្រទេសម៉ាឡេស៊ីដោយទទួលបានប្រាក់កម្ចីទន់ពីធនាគារដែលមានមូលដ្ឋាននៅប្រទេសចិន។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរធនាគារចិនជាច្រើន ក៏បានទទួលអាជ្ញាប័ណ្ណធ្វើប្រតិបត្តិការធនាគារនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ីផងដែរ។
ថៃ
ចិនមានមហិច្ឆតាបង្កើត “Pan-Asia Railway Network” មានផ្លូវដែកសំខាន់ៗចំនួនបី។ គោលបំណងគឺដើម្បីជំរុញការតភ្ជាប់ផ្លូវដែករវាងប្រទេសចិន និងបណ្តាប្រទេសអាស៊ានដោយយកប្រទេសថៃធ្វើជាមជ្ឈមណ្ឌល។ បណ្តាញផ្លូវដែកដែលបានស្នើសុំនេះនឹងត្រូវឆ្លងកាត់ភាគខាងត្បូងប្រទេសចិន ឡាវ ថៃ ភូមា វៀតណាម កម្ពុជា ម៉ាឡេស៊ី និងសិង្ហបុរី។ រដ្ឋាភិបាលយោធាថៃបានអនុម័តថវិកាចំនួន ៥,២ ប៊ីលានដុល្លារដើម្បីសាងសង់ផ្លូវដែកល្បឿនលឿនដំបូងដែលនឹងតភ្ជាប់ទីក្រុងបាងកកទៅប្រទេសចិនភាគខាងត្បូង។ ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍ចិនបានរំពឹងគ្រប់គ្រង ៧៥%នៃកម្ចី ហើយគម្រោងផ្លូវដែកនេះត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងដើរតួយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងការជំរុញពាណិជ្ជកម្មពាណិជ្ជកម្មឧស្សាហកម្មនិងទេសចរណ៍សម្រាប់ប្រទេសថៃដែលនាំឱ្យមានឱកាសវិនិយោគនិងអភិវឌ្ឍកាន់តែច្រើន។ ក្នុងនាមប្រទេសចិនគឺជាប្រទេសដែលជាដៃគូនាំចេញនិងពាណិជ្ជកម្មដ៏ធំបំផុតរបស់ប្រទេស ការពង្រីកនិងធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវការតភ្ជាប់របស់ប្រទេសថៃទៅកាន់ប្រទេសចិន ត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងនាំឱ្យមានការកើនឡើងនៃពាណិជ្ជកម្មទ្វេភាគីព្រមទាំងការវិនិយោគរបស់ចិននៅក្នុងប្រទេសថៃ។
ឥណ្ឌូនេស៊ី
ឥណ្ឌូនេស៊ីជាប្រទេសដែលមានទីផ្សារធំក្នុងតំបន់ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ ឥណ្ឌូនេស៊ី និងចិនបានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចសន្យាមួយដែលមានទឹកប្រាក់ប្រមាណ ៥,១ប៊ីលានដុល្លារលើការអភិវឌ្ឍផ្លូវដែកល្បឿនលឿន ១៥០គីឡូម៉ែត្រពីហ្សាការតា ទៅបានដុង (Jakarta to Bandung) ដែលនឹងរួចរាល់ជាស្ថាពរក្នុងឆ្នាំ ២០១៩នេះ ក្នុងនោះចិនផ្តល់ជូន ៤០% នៃការវិនិយោគ។
វៀតណាម
វៀតណាមជាដៃគូរពាណិជ្ជកម្មធំជាងគេរបស់ចិនក្នុងទសវត្សន៍កន្លងមក ពិសេសឆ្នាំ ២០១៦ លើសប្រទេសម៉ាឡេស៊ីទៀត។ ប្រទេសទាំងពីរបានព្រមព្រៀងលើ “ផ្លូវមួយខ្សែក្រវ៉ាត់មួយ” និងផែនការមួយទៀតគឺ ច្រកពីរនិងរង្វង់សេដ្ឋកិច្ចមួយ “Two Corridors and One Economic Circle” ដែលកំណត់តភ្ជាប់ពីភាគខាងជើងប្រទេសវៀតណាម ទីភាគខាងត្បូងប្រទេសចិន។ ខណៈពេលដែលប្រទេសវៀតណាមធ្លាប់ទិញអគ្គិសនីពីប្រទេសចិនការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់អ្នកធ្វើគោលនយោបាយចំពោះកំណែទម្រង់ម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចបាននាំឱ្យវៀតណាមអញ្ជើញក្រុមហ៊ុនចិនសាងសង់រោងចក្រថាមពលនៅក្នុងប្រទេស។
Vinh Tan 1 Power Plant ត្រូវបានសាងសង់ឡើងដោយ China Southern Power Grid ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការវិនិយោគចំនួន ១,៨ ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរតំបន់សេដ្ឋកិច្ចនិងពាណិជ្ជកម្មចិន-វៀតណាម (Shenzhen-Haiphong) កំពុងសាងសង់ ហើយនៅពេលបញ្ចប់គម្រោងនេះត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងសម្រេចបានទិន្នផលប្រចាំឆ្នាំប្រហែល ១ ពាន់លានដុល្លារប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក៕
ដោយ៖ យ៉ាយ៉ា
