ហេតុអ្វីខួរក្បាលលោក អាល់ប៊ឺត អាញស្តាញ (Albert Einstein) ត្រូវបានគេលួចក្រោយពេលលោកស្លាប់?
ខួរក្បាលដែលបាននឹកគិតបង្កើតចេញនូវទ្រឹស្ដីទំនាក់ទំនងទូទៅ e=mc2 ធ្វើឲ្យកក្រើកដល់ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពិភពរូបវិទ្យា ហើយច្បាប់នេះទៀតសោតថែមទាំងបានបន្សល់ទុកឲ្យអ្នកជំនាន់ក្រោយសិក្សាស្រាវជ្រាវពង្រីកចំណេះដឹងរបស់ខ្លួនបន្ថែមទៅលើរូបវិទ្យាទៀតផង។ ភាពអច្ឆរិយដ៏វិសេសវិសាលនៃខួរក្បាលដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់រូបវិទូ លោក អាល់ប៊ឺត អាញស្តាញនេះ បានទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកស្រាវជ្រាវជាច្រើន ពីសំណួរថាតើអ្វីទៅដែលធ្វើឲ្យរូបវិទូជនជាតិអាល្លឺម៉ង់ និងមានដើមកំណើតជាជនជាតិជ្វីសរូបនេះ មានភាពឈ្លាសវៃខ្លាំងម្ល៉េះ រហូតដល់មានអ្នកដែលលួចយកខួរក្បាលដ៏វិសេសអស្ចារ្យនេះបានសម្រេច។
ប្រភពរូប៖ entrepreneur
ក្រោយពីការស្លាប់របស់លោក អាញស្តាញពីរោគបេះដូង នាថ្ងៃទី១៨ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៥៥នៅឯមន្ទីរពេទ្យក្នុងរដ្ឋញូវជើសីុភ្លាម អ្នករោគវិទ្យាមួយរូប ដែលមានកាតព្វកិច្ចត្រួតពិនិត្យសាកសពរបស់អ្នកស្លាប់ ដើម្បីសិក្សាស្វែងរកមូលហេតុនៃការស្លាប់របស់ពួកគេ មានឈ្មោះថា Thomas Harvey ក៏បានចាប់ផ្ដើមដំណើរការណ៍ការងាររបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែគាត់បែរជាយកទាំងខួរក្បាលរបស់រូបវិទូម្នាក់នេះ ទុកក្នុងក្រឡកែវមួយ ហើយយកទៅកន្លែងធ្វើការរបស់ខ្លួន ដោយឥតមានការអនុញ្ញាតនោះឡើយ ហើយនាពេលនោះក៏មិនមានអ្នកណាដឹងឲ្យប្រាកដដែរថាតើគាត់យកខួរក្បាលនោះទៅក្នុងគោលបំណងសិក្សាស្រាវជ្រាវ ឬដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួននោះទេ។
តាមពិតគាត់មានចេតនាលួចយកខួរក្បាលដ៏អច្ឆរិយនេះពិតប្រាកដមែន។ ពេលលោក អាញស្តាញនៅរស់ គាត់ក៏អាចទាយដឹងទុកជាមុនដែរ ថាហេតុការណ៍នេះនឹងកើតឡើងក្រោយពេលគាត់ស្លាប់ ដូច្នេះហើយទើបបានជាគាត់ចង់ការពារទុកជាមុន ដោយពាក្យផ្ដែផ្ដាំរបស់គាត់ត្រូវបានបញ្ជាក់នៅក្នុងសៀវភៅកាតរបស់Brian BurrellពីBrain Museumមានចំណងជើងថា The Improbable Search for Meaning in the Matter of Famous Minds ក្នុងន័យដែលគាត់ចង់ឲ្យសាកសពទាំងមូលរួមទាំងខួរក្បាលរបស់គាត់ ខ្ចាត់ខ្ចាយទៅតាមទីកំបាំងផ្សេងៗពីគ្នា ដើម្បីការពារពីអ្នកប៉ុនប៉ងចង់បានវា។
អ្នករោគវិទ្យាម្នាក់នេះ ក៏បានសុំការអនុញ្ញាតពីកូនប្រុសរបស់រូបវិទូដើមកំណើតអាល្លឺម៉ង់នេះដែរ តែអ្វីដែលគាត់ធ្វើគឺនៅក្រោយពេលដែលគាត់បានរំលោភសិទ្ធិទៅលើម្ចាស់កម្មសិទ្ធិខួរក្បាលនោះបាត់ទៅហើយ។ ក្រោយមក គាត់ត្រូវបានគេបណ្ដេញចេញ ហើយគាត់ក៏ធ្វើដំណើរទៅសាកលវិទ្យាល័យPennsylvaniaព្រមទាំងយកខួរក្បាលនោះទៅជាមួយផងដែរ។ ការពិសោធន៍របស់លោកក៏បានធ្វើឡើងដោយស្ងាត់ៗ ដោយគាត់បានកាត់ចំណែកខ្លះនៃខួរក្បាលនោះយកទោពិនិត្យក្នុងមីក្រូទស្សន៍ ហើយទុកចំណែកនៅសល់ក្នុងក្រឡកែវ។ គាត់បានចាកចេញទៅប៉ែកខាងលិចកណ្ដាលជាមួយខួរក្បាលនោះ ហើយយូរៗម្ដង ទើបគាត់ផ្ញើរូបភាពខ្លះៗឲ្យទៅអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដែលចង់បានវា។
ពេលនោះការសិក្សាមួយចំនួនបានចាប់ផ្ដើមចេញផ្សាយ ដោយលើកឡើងថាខួរក្បាលរបស់អ្នកដែលបានរកឃើញទ្រឹស្ដីទំនាក់ទំនងទូទៅរូបនេះ មានកោសិកាជំនួយ (glial cells) ដែលស្ថិតក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលប្រព័ន្ធប្រសាទច្រើនជាងខួរក្បាលមនុស្សទូទៅ ដែលជាហេតុនាំឲ្យការបំពេញមុខងារនៃការយល់ដឹងមានខ្ពស់បែបនេះ។ យ៉ាងណាមិញ ការសិក្សានេះត្រូវបានអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រសម័យទំនើប រិះគន់ដោយអះអាងថាការសិក្សាទៅលើខួរក្បាលតែមួយមិនអាចកំណត់បាននូវព័ត៌មានត្រឹមត្រូវយកជាការណ៍បានឡើយ។
បន្ទាប់មកក្នុងទសវត្សឆ្នាំ១៩៩០ អ្នករោគវិទូនេះ បានធ្វើដំណើរទៅរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា ដែលជាទីកន្លែងរបស់ចៅស្រីរូបវិទូអាញស្តាញរស់នៅ ដើម្បីប្រគល់ខួរក្បាលនោះទៅវិញ។ ប៉ុន្តែដោយសារនាងបដិសេធមិនត្រូវការ ដូច្នេះហើយមុនពេលលោក Harveyស្លាប់ក្នុងឆ្នាំ២០០៧ លោកក៏បានបរិច្ចាគវាទៅឲ្យសាកលវិទ្យាល័យPrincetonវិញ។ នៅពេលនេះ បើអ្នកចង់ឃើញបំណែកនៃខួរក្បាលដែលបានធ្វើឲ្យកក្រើកដល់ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពិភពរូបវិទ្យានេះ អ្នកអាចទៅទស្សនាវាបាននៅឯសារមន្ទីរឈ្មោះថា Mütter Museum ក្នុងទីក្រុងហ្វីឡាដេលហ្វីយ៉ានៃសហរដ្ឋអាមេរិក៕
ប្រែសម្រួល៖ ស្រីពៅ
ប្រភព៖ www.mic.com
