ស្គាល់ពីខ្លួនឯងបានច្បាស់គឺជាប្រភពនៃការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព
ដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃអាចយល់បានពីគោលបំណងដែលអ្នកបង្ហាញពួកគេ តើអ្នកយល់ថាអ្វីទៅជាឫសគល់ដែលដាំដុះបង្កជាផ្លែផ្កានៃភាពជោគជ័យក្នុងទំនាក់ទំនងនេះឡើង ? បុគ្គលដែលជោគជ័យក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃ ទាល់តែបុគ្គលនោះជោគជ័យក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយខ្លួនឯងជាមុនសិន។ អ្នកមិនអាចបកស្រាយឲ្យអ្នកដទៃយល់ពីគោលបំណងរបស់អ្នកបាន ដោយមិនឆ្លងកាត់ការស្គាល់ពីខ្លួនឯងច្បាស់ជាមុនបាននោះឡើយ។
នៅពេលអ្នកមានបញ្ហាក្នុងការទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ អ្នកអាចនឹងមានទម្លាប់សម្លឹងមើលចំណុចខ្វះខាតរបស់ពួកគេ ជាជាងងាកមកសម្លឹងមើលពីចំណុចខ្វះខាតរបស់ខ្លួន។ នេះមានន័យថា អ្នកចង់ឲ្យអ្នកខាងក្រៅផ្លាស់ប្ដូរមុន ដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរស្ថានការណ៍មិនសមបំណងនៅក្នុងជីវិតអ្នក ដែលមិនមែនជាការផ្លាស់ប្ដូរខ្លួនឯង។ អ្វីៗក៏ដោយដែលបង្កជាផល វាតែងតែមានហេតុរបស់វាជានិច្ច។ ការណ៍ដែលអ្នកនៅតែមានអារម្មណ៍កង្វល់ចិត្តព្រោះអ្វីៗមិនប្រព្រឹត្តទៅតាមចិត្តអ្នក ក៏ព្រោះតែអ្នកមិនយល់ពីដើមហេតុពិតប្រាកដដែលបង្កជាផលនោះឯង។
គោលការណ៍ធម្មជាតិមួយដែលមិនអាចកែប្រែបាននោះគឺ ចិត្តជាអ្នកបង្កអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដែលនេះហើយគឺជាហេតុនាំទៅរកផល។ បើអ្នកចង់កែប្រែស្ថានភាពទំនាក់ទំនងអ្នកជាមួយអ្នកដទៃបានប្រកបដោយការយល់ពីគ្នាទៅវិញទៅមក នោះទាល់តែអ្នកត្រូវចាប់ផ្ដើមកែប្រែហេតុដែលបង្កជាផលជាមុនសិន នោះគឺផ្លាស់ប្ដូរការគិតនៅខាងក្នុងរបស់អ្នក។ ដូចសូក្រាតតែងអប់រំឲ្យមនុស្សយើងម្នាក់ៗត្រូវស្គាល់ខ្លួនឯងដោយខ្លួនឯង ដែលវាអាចសម្រេចទៅបានដោយការធ្វើស្វ័យរិះគន់ខ្លួនឯងជាប្រចាំ នោះគតិបណ្ឌិតរបស់អ្នកនឹងកើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់។
សរុបមកគឺជាការស្គាល់ពីខ្លួនឯងនោះឯង ដោយការវិភាគនូវរាល់ការគិតរបស់ខ្លួនទាំងឡាយ ដែលជាហេតុតែម្យ៉ាងដែលបង្កជាផលនៅក្នុងទំនាក់ទំនងអ្នកជាមួយមនុស្សជុំវិញខ្លួន។ នៅពេលអ្នកកត់សម្គាល់ពីការគិតរបស់ខ្លួនហើយ ជំហានបន្ទាប់អ្នកនឹងអាចបកស្រាយពីអ្វីដែលអ្នកចង់និយាយទៅកាន់អ្នកដទៃបានយ៉ាងល្អប្រសើរ។ អត្ថន័យនៃការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃមិនមែនតូចចង្អៀតបញ្ចប់ត្រឹមតាមរយៈពាក្យសម្ដីនោះទេ ប៉ុន្តែវាគឺជាការផ្លាស់ប្ដូរមតិយោបល់ឬព័ត៌មានគ្នាទៅវិញទៅមកតាមរយៈពាក្យសម្ដី សញ្ញា និងអាកប្បកិរិយាផងដែរ។
ឧទាហរណ៍ថាមានមនុស្សពីរនាក់រៀបចំតុបតែងខ្លួនទៅសម្ភាសសុំការងារ ដែលម្នាក់ស្លៀកពាក់បានសមរម្យនិងមានលក្ខណៈអាជីព រីឯម្នាក់ទៀតមិនសូវយល់ដឹងពីការស្លៀកពាក់ឲ្យបានសមរម្យនោះទេ តែទោះជាយ៉ាងណា ពួកគេទាំងពីរនាក់សុទ្ធតែមានចិត្តចង់បានការងារប្រហាក់ប្រហែលគ្នា។ តាមរយៈរបៀបរៀបចំខ្លួន យើងអាចទាយដឹងទុកមុនរួចជាស្រេចថាក្នុងចំណោមអ្នកទាំងពីរនេះ ម្នាក់ដែលស្លៀកពាក់បានសមរម្យនឹងមានឱកាសទទួលបានការងារជាងម្នាក់ទៀតដែលមិនសូរយល់ដឹងពីការស្លៀកពាក់។ មូលហេតុគឺដោយសារតែបុគ្គលទី១យល់ដឹងពីការប្រាស្រ័យទាក់ទងច្បាស់ ថាតើស្លៀកពាក់បែបណាទើបអាចបកស្រាយពីគោលបំណងដែលជាឆន្ទៈពិតរបស់ខ្លួនទៅកាន់អ្នកសម្ភាសក្នុងការទទួលបានការងារ។
នេះបញ្ជាក់ថា ការធ្វើទំនាក់ទំនងនៅខាងក្នុងជាមួយខ្លួនឯងត្រូវសម្រេចឲ្យបានជោគជ័យសិន ទើបការធ្វើទំនាក់ទំនងនៅខាងក្រៅជាមួយអ្នកដទៃអាចសម្រេចទៅបានដោយជោគជ័យជាក្រោយ៕
ប្រែសម្រួល៖ ស្រីពៅ
ប្រភព៖ hubpages
