តើអ្នកជាកែវមានទឹកពេញ ឬកែវទឹកទទេ ?
នាំគ្នាមកស្រមៃទៅតាមលំនាំដូច្នេះទៅមើលថា ដៃម្ខាងរបស់អ្នកកំពុងតែកាន់កែវទទេមួយ រីឯដៃម្ខាងទៀតកាន់កែវមួយដែលមានទឹកដ៏ច្រើន។ នៅពេលនេះអ្នកចាក់ទឹកពីកែវដែលពោរពេញទៅដោយទឹកដ៏ច្រើននោះ ចូលទៅក្នុងកែវដែលកំពុងតែទទេមួយទៀត។ អ្នកបន្តចាក់រហូតទាល់តែទឹកដែលនៅក្នុងកែវដែលធ្លាប់តែទទេនោះ ឡើងមកដល់មាត់កែវ តែអ្នកក៏បន្តចាក់ទឹកទៅក្នុងកែវនោះតទៅទៀត ទាល់តែវាហូរហៀរចេញពីមាត់កែវ។
តើទឹកហៀរចេញពីកែវ ក៏ព្រោះតែអ្នកបន្តចាក់វាមិនឈប់ ឬក៏ព្រោះតែកំហុសមកពីទឹកនៅកែវមួយទៀតមានច្រើនពេក ? ពុំមែនបែបនេះទាំងពីរ។ ទឹកហៀរចេញពីកែវ ក៏ព្រោះតែកែវមួយនេះតូចពេក ធ្វើឲ្យកន្លែងទំនេរនៅក្នុងកែវមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ទទួលយកទឹកបន្ថែមមកទៀតនេះឯង។ ដូច្នេះ តើទឹក ដែលជាធម្មជាតិដែលផ្ដល់ប្រយោជន៍សម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវិតមនុស្សលោកឲ្យរស់រានបាននោះ ខំចាក់បញ្ចូលមកបន្ថែមទៀតទៅក្នុងកែវដែលពោរពេញទៅដោយទឹកស្រាប់ហើយ នៅតែមានប្រយោជន៍សម្រាប់កែវនេះតទៅទៀតទេ ? អ្នកត្រូវដឹងថា នេះមិនមែនមកពីទឹកមានបរិមាណច្រើនពេកនោះទេ តែមកពីកែវខ្លួនវាមានកន្លែងតូចសម្រាប់ទទួលយកទឹកទៅវិញទេ។
ធៀបទៅនឹងមនុស្សយើងវិញក៏មិនខុសគ្នាអ្វីដែរ។ យើងតែងតែព្យាយាមស្រូបយកចំណេះដឹងឲ្យបានច្រើន ស្រាវជ្រាវសិក្សាទៅលើព័ត៌មានលម្អិតរហូតទាល់តែបំពេញទឹកនៅក្នុងកែវរបស់យើងឲ្យពេញ។ នៅពេលដែលវាពេញហើយ មិនចម្លែកអ្វីនោះទេដែលកែវមួយនេះមិនសេសសល់កន្លែងសម្រាប់ដាក់បញ្ចូលទឹកជាបន្តបន្ទាប់មកទៀត បើទោះជាខំចាក់ទឹកចូលមកទៀតយ៉ាងណា ក៏វានឹងហូរហៀរចេញពីកែវនោះដោយឥតប្រយោជន៍ដដែល។ នៅក្នុងសៀវភៅដ៏ល្បីល្បាញមួយរបស់ពិភពលោក ដែលនិពន្ធដោយលោក រ៉ូប៊ឺត គីយ៉ូសាគី មានចំណងជើងថា "Richdad's Cashflow Quadrant: Guide to Financial Freedom" (ចរន្តប្រាក់បួនផ្នែក) បានលើកឡើងថា ទាល់តែអ្នកឈ្នះឆ្នោត ឬទទួលកេរ្តិ៍មរតកដ៏ច្រើនមហាសាល ពុំនោះទេ បើអ្នកត្រឹមតែជាមនុស្សធម្មតាម្នាក់ អ្នកមានឱកាស៤យ៉ាងដើម្បីជោគជ័យក្នុងការទទួលបានទ្រព្យសម្បត្តិនិងចរន្តប្រាក់។
ឱកាស៤យ៉ាងនេះគឺជា សង្រួមមកត្រឹមអក្សរកាត់ E (Employee) ជាបុគ្គលិក S (Self-employed) ជាអ្នកធ្វើការឲ្យខ្លួនឯង ឬម្ចាស់ធុរកិច្ចតូចៗ B (Business owner) ជាម្ចាស់ធុរកិច្ចធំៗ និង I (Investor) ជាវិនិយោគិន។ លោក រ៉ូប៊ឺតមានទស្សនៈថា បុគ្គលិកដូចជាគណនេយ្យករ និងអ្នកធ្វើការឲ្យខ្លួនឯងដូចជាគ្រូពេទ្យជាដើម អ្នកឯកទេសតាមជំនាញរៀងៗខ្លួនទាំងនេះប្រៀបដូចជាទឹកដែលមានទឹកពេញកែវដូច្នោះ។ ពួកគេត្រូវមានចំណេះដឹង ជំនាញនិងបទពិសោធន៍ទាំងឡាយជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងអ្វីដែលជាការងារអាជីពរបស់ពួកគេឲ្យបានល្អិតល្អន់ និងយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើព័ត៌មានល្អិតតូចតាចអំពីឯកទេសរបស់ខ្លួន។ នេះគឺជាអ្វីដែលមនុស្សនៅក្នុងចរន្តប្រាក់២ផ្នែកខាងលើចាំបាច់ត្រូវធ្វើ។
ដោយឡែក បុគ្គលដែលជាម្ចាស់ធុរកិច្ចធំៗនៅតាមក្រុមហ៊ុនឬស្ថាប័នផ្សេងៗ និងអ្នកវិនិយោគផ្លាស់ប្ដូរកែវរបស់ពួកគេឲ្យមានកន្លែងទំនេរទូលាយ ដែលអាចដាក់បញ្ចូលទឹកបានច្រើន និងមិនចេះពេញនោះទេ ក៏ព្រោះតែពួកគេជាអ្នកដឹកនាំដែលមិនត្រឹមតែមានតួនាទីមើលការខុសត្រូវទៅលើអ្នកជំនាញតាមផ្នែកនីមួយៗរបស់ខ្លួននោះទេ ប៉ុន្តែបុគ្គលនៅក្នុងចរន្តប្រាក់ទាំងពីរផ្នែកនេះត្រូវទទួលបន្ទុកទៅលើកិច្ចការសំខាន់ៗទៀតជាច្រើន។ កិច្ចការច្រើនបែបនេះ អ្នកដឹកនាំមិនអាចធ្វើជាទឹកពេញកែវ ដែលល្អិតល្អន់គ្រប់ចំណុចទៅលើចំណេះដឹងទាំងអស់នោះទេ ព្រោះពួកគេត្រូវចេះឲ្យបានច្រើនផ្នែក។
សៀវភៅមួយក្បាលនេះ ពុំបានប្រាប់អ្នកថាតើត្រូវធ្វើបែបណាដើម្បីក្លាយជាមហាសេដ្ឋីលំដាប់ពិភពលោក ប៊ីលហ្គេត ហើយក៏មិនមែនស្ទីវចបនោះដែរ ប៉ុន្តែលោក រ៉ូប៊ឺតប្រាប់អ្នកឲ្យចេះស្គាល់ពីអត្តសញ្ញាណពិតរបស់ខ្លួន មានន័យថាអ្នកត្រូវឆ្លុះកញ្ចក់សួរខ្លួនឯងថាតើឥឡូវនេះអ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលណា ផ្នែកមួយណានៃចរន្តប្រាក់ទាំង៤ផ្នែកនេះ ហើយថាតើទីដែលអ្នកកំពុងឈរនេះជាអ្វីដែលអ្នកចង់បាន ហើយស័ក្ដិសមនឹងទេពកោសល្យនិងសមត្ថភាពរបស់អ្នកដែរឬអត់ ? និយាយរួមគឺចង់សំដៅថា តើអ្នកមើលទៅលើពិភពលោករបៀបម៉េចនេះឯង ? ទាល់តែអ្នកដឹងថាខ្លួនឯងកំពុងឈរនៅទីណា គោលដៅរបស់ខ្លួនចង់ស្ថិតនៅចរន្តប្រាក់ផ្នែកណា អ្នកចង់ឲ្យកែវរបស់អ្នកមានកន្លែងតូចល្មមសម្រាប់ដាក់បញ្ចូលទឹក ឬចង់ធ្វើឲ្យកែវនោះមានកន្លែងធំទូលាយដែលអាចដាក់បញ្ចូលទឹកមិនចេះហូរហៀរ។ បើអ្នកដឹងពីអត្តសញ្ញាណពិតរបស់ខ្លួនថាចង់ណាទីណា នោះចំណេះដឹងដែលអ្នកទទួលយកមកក៏មិនចេះខាតបង់ចោលឥតប្រយោជន៍នោះដែរ គឺជាការជ្រើសរើសរវាងការមើលរូបភាពលម្អិតឬរូបភាពធំនេះឯង៕
ប្រែសម្រួល៖ ស្រីពៅ
ប្រភព៖ The Cashflow Academy
