មុននឹងចង់ដកជើងរាថយចេញពីផ្លូវទៅរកគោលដៅ សួរខ្លួនឯងជាមុនសិនថាតើខ្លួនឯងកំពុងខ្លាចអ្វី ?​



មាន​ឃ្លា​មួយ​របស់ Ellen Johnson Sirleaf បាន​ពោល​ឡើង​ថា៖ "បើ​ក្ដី​សុបិន​របស់​អ្នក​មិន​បាន​ធ្វើឲ្យ​អ្នក​ភ័យខ្លាច​នោះ​ទេ នោះ​វា​មិន​ទាន់​អស្ចារ្យ​នោះ​ឡើយ"។ នៅ​ពេល​គ្មាន​គោលដៅ​ក្នុង​ជីវិត មនុស្ស​ម្នាក់​នោះ​ប្រៀប​ដូចជា​រស់​នៅ​ត្រឹមតែ​សម្បក​ខ្លួន ឬ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​រស់​មិន​ចំ​ជា​រស់​ស្លាប់​មិន​ចំ​ជា​ស្លាប់។ បើក​ភ្នែក​ពី​គេង​មក​ពី​មួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​មួយ​ថ្ងៃ មិន​ដឹង​ថា​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី រស់នៅ​ដើម្បី​អ្វី ហើយ​អ្វី​ទៅ​ជា​អត្ថន័យ​ជីវិត​របស់​ខ្លួនឯង ?

ម្នាក់​នេះ​គ្មាន​ថាមពល​អ្វី​ដែល​ជា​កម្លាំង​ចិត្ត​ពី​ខាងក្នុង​មក​ជំរុញ​ពួកគេ​ឲ្យ​ពុះ​កញ្ជ្រោល​នឹង​ការ​រស់នៅ​ជីវិត​ពី​មួយ​វិនាទី​ទៅ​មួយ​វិនាទី​ឲ្យ​មាន​តម្លៃ​នោះ​ឡើយ។ ដោយឡែក នៅ​ពេល​មាន​គោលដៅ​ជាក់​ច្បាស់​ថា​ពួកគេ​ត្រូវ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ណា គោលដៅ​នេះ​ហើយ​ដែល​បាន​បំពេញ​ឲ្យ​ជីវិត​ពួកគេ​នូវ​អត្ថន័យ និង​តម្លៃ​នៃ​ជីវិត ដែល​ដុត​ភ្លើង​ដ៏​ពុះ​កញ្ជ្រោល​ពី​ខាងក្នុង​ដើម្បី​រំកិល​ភ្នំ​ដែល​មក​រារាំង​ដំណើរ​ពួកគេ​ក្នុង​ការ​សម្រេច​គោលដៅ​មួយ​នេះ។ ប៉ុន្តែ​នេះ​មិនមែន​មក​ពី​ពួកគេ​គ្មាន​ភាព​ភ័យខ្លាច​នោះ​ទេ។ ពួកគេ​ក៏​សុទ្ធតែ​ចាប់ផ្ដើម​ចេញ​ពី​ភាព​ភ័យខ្លាច ភាព​ច្របូកច្របល់ និង​ស្មុគស្មាញ​អស់​ទាំងនោះ​ដែរ។

ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​ធ្វើឲ្យ​ពួកគេ​នៅ​តែ​អាច​បន្ត​ដំណើរ​ទៅ​មុខ​បាន នោះ​គឺ​ពួកគេ​រក​មុខ​សញ្ញា​ឲ្យ​ច្បាស់​ថា តើ​អ្វី​ទៅ​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​តែ​ភ័យខ្លាច ? ដូច​ឃ្លា​ខាងលើ បើ​គោលដៅ​មួយ​នោះ​មិន​ធ្វើឲ្យ​អ្នក​ភ័យខ្លាច​ទេ នោះ​វា​មិន​ទាន់​ជា​គោលដៅ​អស្ចារ្យ​នោះ​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​សំខាន់​និង​ជា​សំណួរ​ដែល​អ្នក​ត្រូវ​ស្វែងរក​ឫសគល់​ដំបូង​គេ​នោះ​គឺ ជា​អ្វី​ទៅ​ដែល​អ្នក​ភ័យខ្លាច​ក្នុង​ការ​សម្រេច​គោលដៅ​មួយ​នោះ។ ទាល់តែ​អ្នក​ដឹង​ថា​ខ្លួនឯង​កំពុង​ឈឺ​អ្វី មាន​ជំងឺ​អ្វី ទើប​អ្នក​ដឹង​ថា​ថ្នាំ​ប្រភេទ​ណា​អាច​ជួយ​ព្យាបាល​អ្នក​ឲ្យ​ជា​សះស្បើយ​បាន។

ដើម្បី​យក​ឈ្នះ​អ្វីៗ​ទាំងឡាយ​នៅ​ក្នុង​ជីវិត ការ​ស្គាល់​ខ្លួនឯង​គឺជា​រឿង​សំខាន់​បំផុត។ ស្គាល់​ថា​អ្វី​ជា​ចំណុច​ខ្លាំង​និង​ខ្សោយ​របស់​ខ្លួនឯង អ្វី​ទៅ​ដែល​មក​បន្លាច​ចិត្ត​អ្នក​ឲ្យ​រារែក​ដក​ថយ​ចេញ​ពី​ទី​រត់​ប្រណាំង​ទៅ​រក​គោលដៅ​មួយ​នេះ។ មិន​ថា​ភាព​ភ័យខ្លាច​នោះ​គឺជា​កត្តា​គ្រួសារ ខ្វះខាត​សមត្ថភាព ឬ​ខ្វះ​ការ​លើក​ទឹកចិត្ត​ពី​អ្នក​ជុំវិញ​ខ្លួន​នោះ​ឡើយ ដឹង​ថា​ជំងឺ​ជា​អ្វី​ហើយ អ្នក​ត្រូវ​ព្យាបាល​វា មិនមែន​ទុក​វា​ចោល​ហើយ​រំពឹង​ទុក​ថា​វា​នឹង​ជា​ដោយ​ខ្លួនឯង​នោះ​ឡើយ។ ដូច​គ្នា​ដែរ អ្នក​ត្រូវ​រត់​បុក​ទម្លុះ​ភាព​ភ័យខ្លាច​នោះ ពុំ​មែន​រត់​គេច​ចេញ​ពី​វា​ឡើយ។ សំខាន់​ស្ថិត​នៅ​លើ​ថា​តើ​អ្នក​ចង់​បាន​វា​ខ្លាំង​ប៉ុណ្ណា​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ឯង។ ពិត​ណាស់​អ្នក​ណា​ក៏​ចង់​ផ្លាស់ប្ដូរ​ពិភពលោក​ឬ​ស្ថានការណ៍​ខាងក្រៅ​របស់​ពួកគេ​ដែរ ប៉ុន្តែ​ចំណុច​ចាប់ផ្ដើម​នោះ​គឺ​ត្រូវ​ចេញ​ពី​ខ្លួនឯង​មក​មុន មានន័យ​ថា​ផ្ដើម​ពី​ក្នុង​ចេញ​ទៅ​ក្រៅ ពុំ​មែន​ផ្ដើម​ពី​ក្រៅ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​នោះ​ឡើយ។

មិនមែន​បន្ទោស​ថា​មក​ពី​សង្គម​បែប​នេះ ឬ​មក​ពី​ស្ថានភាព​បែប​នេះ ឬ​មក​ពី​អ្នក​នេះ​អ្នក​នោះ​ឡើយ ខាងក្រៅ​វា​នឹង​ផ្លាស់ប្ដូរ​ដោយ​ឯកឯង នៅ​ពេល​អ្នក​ផ្លាស់ប្ដូរ​ខ្លួនឯង​ជា​មុន។ បញ្ហា​មិន​អាច​ដោះស្រាយ​បាន​ឡើយ បើ​អ្នក​រំពឹង​ចង់​ឲ្យ​ខាងក្រៅ​ផ្លាស់ប្ដូរ​មុន ដោយ​មិន​គិត​ផ្ដោត​ទៅលើ​ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ​ខ្លួនឯង​មុន​សោះ។ ចង់​ផ្លាស់ប្ដូរ​សង្គម​ឲ្យ​ចាប់ផ្ដើម​ឲ្យ​តម្លៃ​ទៅលើ​ការ​អាន​សៀវភៅ វា​ទាល់តែ​អ្នក​ចាប់ផ្ដើម​កាន់​សៀវភៅ​អាន​ទៅ​មុន។

ចង់​ឲ្យ​គ្រួសារ​និង​សង្គម​គេ​ទទួល​ស្គាល់​អ្នក វា​ទាល់តែ​អ្នក​ចេះ​ទទួល​ស្គាល់​ខ្លួន​អ្នក​ជាមុន​សិន ហើយ​ប្រឹងប្រែង​ពង្រីក​ចំណេះដឹង​និង​សមត្ថភាព​របស់​អ្នក ដែល​ចាំបាច់​សម្រាប់​សម្រេច​គោលដៅ។ ខាងក្នុង​ផ្លាស់ប្ដូរ​បាន​ហើយ នោះ​ខាងក្រៅ​គឺជា​រឿង​មក​តាម​ក្រោយ​នោះ​ទេ គ្រាន់តែ​អ្វីៗ​ត្រូវការ​ពេលវេលា ឲ្យ​តែ​អ្នក​អត់ធ្មត់​និង​មិន​បោះបង់ ហើយ​ជឿជាក់​ជានិច្ច​ចំពោះ​ខ្លួនឯង បើ​ទោះ​គ្មាន​ការ​លើក​ទឹកចិត្ត​និង​ការ​ឲ្យ​តម្លៃ​ពី​អ្នក​ជុំវិញ​ក៏​ដោយ សំខាន់​ត្រូវ​ចេះ​ថ្លឹងថ្លែង​ខ្លួនឯង​ថា​វា​ជា​រឿង​ត្រឹមត្រូវ​ឬ​អត់ ហើយ​ប៉ះពាល់​ដល់​អ្នកដទៃ​ឬ​អត់៕

ដោយ៖ ស្រីពៅ

X
5s