បើគិតថារាល់ថ្ងៃខ្លួនឯងរវល់ខ្លាំងគ្មានពេលទំនេរ សូមអានអត្ថបទមួយនេះទៅមើល!
«ខ្ញុំរវល់ណាស់! ខ្ញុំសុំទោស ខ្ញុំគ្មានពេលទេ! ខ្ញុំទៅមិនកើតទេ!»។ ឃ្លាទាំងនេះ អ្នកប្រហែលជានិយាយវាយ៉ាងហោចណាស់បានម្តងដែរកាលពីថ្ងៃមុន ឬ សប្តាហ៍មុន។ ជាការពិតអ្នកណាក៏មានការងារត្រូវធ្វើដែរ។ អ្នកខ្លះរវល់នៅកន្លែងការងារ អ្នកខ្លះទៀតរវល់នៅផ្ទះ រីឯអ្នកផ្សេងទៀត អាចរវល់នៅខាងក្រៅ ដែលមើលទៅអ្នកទាំងនោះហាក់សកម្មនឹងពេលវេលាដ៏មានតម្លៃរបស់ខ្លួនណាស់។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើជាអ្នកវិញ តើអ្នកប្រាកដទេថា អ្នកពិតជារវល់ពិតមែន?
អ្វីដែលអត្ថបទនេះត្រូវបានយកមកពិភាក្សា គឺដើម្បីចង់ដឹងថា អ្នកពិតជារវល់មែន ឬគ្រាន់តែជាការយកលេស?
គ្មានពេលគ្រាន់តែជាការដោះសា ប្រាកដណាស់អ្នកពិតជាធ្លាប់បាននិយាយថា "សុំទោស! ខ្ញុំរវល់ណាស់” ដែលការពិតអ្នកគ្រាន់តែមិនចង់ធ្វើអ្វីមួយដូចជា ធ្វើគម្រោង ជួបណាត់ជាមួយអ្នកណា ឬ ចូលរួមកម្មវិធីផ្សេងៗជាដើម។ ឃ្លានេះបានក្លាយជាទម្លាប់របស់អ្នកសម្រាប់ដោះសានៅពេលដែលអ្នកមិនចង់ធ្វើអ្វីមួយ ព្រោះវាស្រួលនិយាយ មែនទេ? យូរៗទៅអ្នកចូលចិត្តនិយាយវាចេញមក ហើយអត់ខ្វល់អារម្មណ៍អ្នកណាឡើយ។
អ្នកកំពុងព្យាយាមកុហកខ្លួនឯង អ្នកចាប់ផ្តើមយកពេលមកធ្វើជាឈ្នាន់ដើម្បីដោះសាម្តង។ ជូនកាលមិត្តភក្ដិរបស់អ្នកបបួលអ្នកចូលរួមខួបកំណើតរបស់គេ តែដោយសារតែអ្នកមិនចង់ទៅ ហើយក៏មិនចង់និយាយពាក្យថា "ទេ” ភ្លាមៗ អ្នកនឹងនឹកឃើញយកពេលមកធ្វើជាលេសឲ្យខ្លួនឯង។ នោះអ្នកនឹងនិយាយថា "ខ្ញុំគ្មានពេលទេ!”។ យ៉ាងណាក៏ដោយ នេះបានធ្វើឲ្យអ្នករួចខ្លួនមួយពេលដែរព្រោះតែអ្នកមិនចង់ទៅ។ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវចាំថា អ្នកកំពុងកុហកខ្លួនឯងហើយ។ ជាធម្មតាសម្រាប់អ្នកវិញ ទោះរវល់យ៉ាងណាក៏ដោយបើម្នាក់នោះសំខាន់សម្រាប់អ្នក ហើយអ្នកចង់ទៅមែនទែននោះ អ្នកនឹងរកពេលទៅចូលរួមកម្មវិធីរបស់គេទាល់តែបាន។
អ្នកមានពេល តែនិយាយថាគ្មានពេល តើអ្នកចង់ចាប់ផ្តើមគម្រោងណាមួយដែរឬទេ? តើអ្នកចង់ឆ្លៀតពេលរៀនវគ្គខ្លីៗដែរទេ? តើអ្នកពិតជាចង់អានសៀវភៅមួយក្បាលដែលអ្នកមិនទាន់បានអានកាលពីឆ្នាំមុនដែរទេ? បើអ្នកឆ្លើយថា "បាទ” ប៉ុន្តែដូចជាមិនបានធ្វើអ្វីសោះគ្រាន់តែនិយាយចោល នោះហើយគ្រាន់តែជាការយកលេស ជាមួយនឹងពាក្យថា "ខ្ញុំគ្មានពេលទេ!”។ ឥឡូវឧទាហរណ៍ថា គេឲ្យគម្រោងអ្នកមួយធ្វើ។ បើអ្នកធ្វើបាន ហើយបញ្ចប់វាដោយជោគជ័យអ្នកនឹងបានលុយ ១០ ម៉ឺនដុល្លារ។ ចម្លើយរបស់ច្បាស់ជាឆ្លើយថា "OK”។ ពេលទទួលគម្រោងហើយនោះ អ្នកនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើវាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ដោយនឹកស្រមៃលុយ ១០ម៉ឺននៅពីមុខ។ រឿងដែលគួរឲ្យអស់សំណើចនោះគឺថា អ្នកបានរកពេលមួយដើម្បីធ្វើគម្រោងនោះ ខណៈដែលពេល ២៤ម៉ោងកាលពីមុន ក៏វាមិនប្រែប្រួលទៅណា។ កាលៈទេសៈទាំងអស់គឺដូចគ្នាទាំងស្រុងកាលពីពេលមុន ប៉ុន្តែអ្វីដែលប្រែប្រួលគឺអ្នកបានយកពេលមកធ្វើការងារដែល "អាទិភាព” សម្រាប់អ្នក។ ត្រង់នេះអ្នកនឹងដឹងថា ការធ្វើគម្រោងនេះពិតជាសំខាន់ជាងអង្គុយមើលទូរទស្សន៍ មើលរឿងកុន ឬមើលទូរស័ព្ទជាដើម។
ទាំងអស់នេះគឺដោយសារតែ "អាទិភាព” ដូចនេះអ្វីដែលបញ្ហាពិតប្រាកដនោះគឺ មិនមែនមកពីមិនមានពេលទេ។ ប៉ុន្តែដោយសារតែមនុស្សម្នាក់ៗមិនបានបែងចែកពេលវេលាសម្រាប់ការងារជាអាទិភាព។ បើការហាត់ប្រាណជារឿងសំខាន់ អ្នកត្រូវក្រោកពីព្រលឹមដើម្បីហាត់ប្រាណ។ បើការជួបជុំគ្រួសារជារឿងសំខាន់ អ្នកត្រូវប្រញាប់មកពីធ្វើការដើម្បីទុកពេលជួបមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់អ្នក។ បើអ្នកគិតថា ការងារជារឿងសំខាន់ អ្នកនឹងចំណាយពេលលើការងារចង់ធ្វើការមិនឈប់។ មនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែរវល់។ មនុស្សគ្រប់គ្នាមានការងារត្រូវធ្វើ និងត្រូវការលុយដើម្បីចាយវាយ។ ម្ល៉ោះហើយបើអ្នកគ្រាន់តែនិយាយថាគ្មានពេលពីព្រោះតែមិនចង់ធ្វើអ្វីមួយ នោះគ្រាន់តែជាការយកលេសដែលវាកំពុងបំផ្លាញជីវិតរបស់អ្នកឲ្យញាំញីនៅក្នុងជីវិតដ៏ទន់ជ្រាយរបស់អ្នកតែប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកត្រូវឈប់ដោះសាពីថ្ងៃនេះតទៅ ហើយចាប់ផ្តើមសួរខ្លួនឯងថា ហេតុអ្វីមិនមានពេល? យកពេលទៅណា? ប្រាកដអត់ថាគ្មានពេល? អ្នកត្រូវរកចម្លើយឲ្យឃើញ និងត្រូវបែងចែកការងារតាមអាទិភាពទើបអ្នកមិនយកលេសឲ្យខ្លួនឯង៕
ដោយ៖ សូរ៉ាន់ដារ
