៥ដំណាក់កាលនៃការចុះបញ្ជីដីធ្លីមានលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធ
យោងតាមរបាយការណ៍បូកសរុបលទ្ធផលការងាររបស់ក្រសួងរៀបចំដែនដីនគរូបនីយកម្ម និងសំណង់គិតត្រឹមខែមិថុនាឆ្នាំ២០១៨របាយការណ៍បានបង្ហាញថាចាប់តាំងពីអនុវត្តការងារចុះបញ្ជីដីធ្លីរហូតដល់ខែមិថុនាឆ្នាំ២០១៨ក្រសួងបានចែកប័ណ្ឌជូនពលរដ្ឋចំនួន ៤,៧៧៧,៧១១ ប័ណ្ណ ស្មើនឹង ៦៨.២៥% នៃផែនការចំនួន៧លានក្បាលដី។
ជាទូទៅការចុះបញ្ជីដីធ្លីត្រូវបានបែងចែកជាពីរគឺការចុះបញ្ជីដីមានលក្ខណៈដាច់ដោយដុំ ការចុះបញ្ជីដីមានលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធ។ ការចុះបញ្ជីដីមានលក្ខណៈដាច់ដោយដុំត្រូវធ្វើឡើើងតាមរយៈការស្នើសុំរបស់ម្ចាស់ដីផ្ទាល់។
ចំណែកការចុះបញ្ជីដីមានលក្ខណៈជាប្លង់ប្រព័ន្ធត្រូវធ្វើទៅតាមការកំណត់របស់រដ្ឋាភិបាលដែលត្រូវកំណត់យកតំបន់ណាមួួយ ឬឃុំណាមួយជាតំបន់អាទិភាព។ នៅឆ្នាំ២០០២ធនាគារពិភពលោកបានអនុវត្តគម្រោងមួយគឺ Land Management and Administration Project ដើម្បីចុះបញ្ជីក្បាលដីជូនប្រជាពលរដ្ឋនៅទូទាំងប្រទេសបន្ទាប់ពីបានបញ្ចប់គម្រោងរបស់ខ្លួនធនាគារពិភពលោកបានផ្ទេរទៅរដ្ឋាភិបាលវិញ ហើយពាក្យកាត់របស់គម្រោង LMAP ត្រូវបានគេប្រើ និងហៅជាប់ថាប្លង់រឹងប្រព័ន្ធ ឬប្លង់LMAP។
តើការចុះបញ្ជីដីមានលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធមាននិតិវិធីដូចម្តេច?
តើពលរដ្ឋមានកាតព្វកិច្ចដូចម្តេចខ្លះនៅក្នុងដំណើរការនេះ?
តាមពិតទៅការចុះបញ្ជីដីមានលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធ ឬហៅថាប្លង់ LMAP ចាប់ពីឆ្នាំ២០០២មកនោះវាគឺជាការទទួលខុសត្រូវទាំងស្រុងរបស់រដ្ឋាភិបាលដើម្បីធានាជូននូវភាពស្របច្បាប់នៃកម្មសិទ្ធិប្រជាជនក្នុងការកាន់កាប់ដីធ្លីនៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា។
ជាបច្ចេកទេសដើម្បីដំណើរការចុះបញ្ជីដីមានលក្ខណៈប្រព័ន្ធឲ្យមានលក្ខណៈត្រឹមត្រូវទៅតាមលក្ខខណ្ឌនៃច្បាប់ រដ្ឋាភិបាលបានបបង្កើតគណៈកម្មការមួយឡើង ហើយគណៈកម្មការនេះមានតួនាទីក្នុងការដឹកនាំ ត្រួតពិនិត្យ វាស់វែង និងកំណត់ពីភាពត្រឹមត្រូវនៃកម្មសិទ្ធិដីធ្លីជូនពលរដ្ឋ។
សមាសភាពរបស់គណៈកម្មការមានចាប់ពីថ្នាក់ភូមិរហូតដល់ថ្នាក់ខេត្ត/ក្រុង។ អភិបាលខេត្ត/ក្រុង មានតួនាទីជាប្រធានគណៈកម្មការ ចំណែកសមាជិកមានដូចជា អភិបាលស្រុក/ខ័ណ្ឌ ប្រធានក្រុមបច្ចេកទេសវាស់វែង មេឃុំ/ចៅសង្កាត់ គ្រប់មេភូមិទាំងអស់ និងចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យចំនួន ២រូប ដែលស្គាល់ប្រវត្តិដីនៅក្នុងឃុំច្បាស់លាស់។
បើពិនិត្យលើភាពជាក់ស្តែងនៃដំណើរចុះបញ្ជីដីជាប្រព័ន្ធ និតិវិធីសំខាន់ៗចំនួន ៥ជំហ៊ានត្រូវបានកំណត់ជាទូទៅដូចខាងក្រោម៖
ជំហ៊ានទី១៖ ការកំណត់តំបន់វិនិច្ឆ័យ
រដ្ឋាភិបាលនឹងធ្វើការកំណត់តំបន់វិនិច្ឆ័យជាក់លាក់នៅក្នុងតំបន់ណាមួយ ឬឃុំណាមួយដើម្បីធ្វើការចុះបញ្ជីដីធ្លីបន្ទាប់អជ្ញាធរមូលដ្ឋានធ្វើការប្រកាស និងជូនដំណឹងដល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងឃុំគោលដៅឲ្យបានដឹង និងត្រៀមរាល់ឯកសារពាក់ព័ន្ធសម្រាប់ចូលរួមក្នុងដំណើរការនេះ។
ជំហ៊ានទី២៖ ការវាស់វែងប្លង់សុរិយោដី(ប្លង់ដី)
មន្រ្តីសុរិយោដីនឹងចុះទៅវាស់វែងទៅតាមព្រំដី ដែលចង្អុលបង្ហាញដោយម្ចាស់ដី។ ម្ចាស់ដីគឺជាអ្នកប្រាប់ពីព្រំរបស់ខ្លួន នៅពេលវាស់វែងនេះការចូលរួមដោយផ្ទាល់ពីម្ចាស់ដី មានសារៈសំខាន់ ណាស់។ ក្នុងករណីមានការជំទាស់ពីអ្នក ដែលមានព្រំជាមួយគ្នាម្ចាស់ដីទាំងសងខាងត្រូវ សម្របសម្រួល ឬព្រមព្រៀងគ្នាជាមុនសិនទើបមន្រ្តីបច្ចេកទេសវាស់វែងជូន។
ជំហ៊ានទី៣៖ ការផ្សព្វផ្សាយ
ជំហ៊ានបន្ទាប់អាជ្ញាធរនឹងធ្វើការបិទផ្សាយជាសាធារណៈ នូវប្លង់ដី និងបញ្ជីឈ្មោះម្ចាស់ដីក្នុងរយៈពេល៣០ថ្ងៃដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋអាចធ្វើការត្រួតពិនិត្យ និងតវ៉ាសុំធ្វើការកែប្រែក្នុងករណីមានភាពមិនត្រឹមត្រូវ។
ជំហ៊ានទី៤៖ ការវិនិច្ឆ័យ និងសម្រេច
មន្រ្តីសុរិយោដីនឹងធ្វើការពិនិត្យ ទៅលើប្លង់ដី និងបញ្ជីឈ្មោះម្ចាស់ដីទាំងអស់ បន្ទាប់ចុះនៅក្នុងសៀវភៅគោលបញ្ជីដីធ្លី។ ការចុះក្នុងសៀវភៅគោលបញ្ជីដីធ្លី គឺសម្រាប់តែដីទាំងឡាយណាដែលមិនមានទំនាស់ ហើយមិនមែនចូលជាដីរបស់រដ្ឋ។ ក្រោយពីពិនិត្យឃើញថាមានភាពត្រឹមត្រូវ ប្រធានមន្ទីរភូមិបាលខេត្ត/ក្រុង នឹងចុះហត្ថលេខាលើប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិជាស្ថាពរ។
ជំហ៊ានទី៥៖ ការចែកប័ណ្ណ
បន្ទាប់ពីការហត្ថលេខាលើប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិជាស្ថាពរហើយ អាជ្ញាធរចុះមូលដ្ឋាននឹងចែកប័ណ្ណទាំងនេះជូនដល់ម្ចាស់ដី។
តើម្ចាស់ដីត្រូវមានឯកសារចំបាច់អ្វីខ្លះ?
ដើម្បីទទួលបានសិទ្ធិស្របច្បាប់ចុះបញ្ជីក្បាលដីបាន ម្ចាស់ដីត្រូវមានឯកសារចាំបាច់មួយចំនួនដូចជា៖ សំបុត្រកំណើត សៀវភៅគ្រួសារ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណសញ្ជាតិខ្មែរ សៀវភៅស្នាក់នៅ សំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ បណ្តាំមរតក សាលក្រមតុលាការ និងលិខិតទិញ-លក់។ល។
ករណីមានវិវាទ តើត្រូវដោះស្រាយដូចម្តេច?
នៅក្នុងដំណើរការចុះបញ្ជីដីនេះប្រសិនបើកើតមានវិវាទណាមួយកើតឡើង ជាទូទៅជម្លោះបែបនេះនឹងត្រូវដោះស្រាយបានជាមួយគណៈកម្មការដែលបានចាត់តាំងដោយភាគីជម្លោះអាចស្នើសុំឲ្យអជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធនេះជួយដោះស្រាយដោយមិនចាំបាច់ប្តឹងផ្តល់គ្នាទៅដល់តុលាការនោះទេ។
រំលឹកផងដែរថានៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះក្រសួងបានប្រកាសផ្លាស់ប្តូរប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិអចលនវត្ថុថ្មី និងបន្ថែម QR កូដនៅលើសន្លឹកវិញ្ញាបនបត្រម្ចាស់អចលនវត្ថុ ដែលអាចចូលទៅមើលព័ត៌មានទាំងស្រុងនៃអចលនវត្ថុបានពោលគឺព័ត៌មានដែលទាក់ទងនឹងម្ចាស់ដី ក្បាលដី ផែនទីនៃដី និងអត្តសញ្ញាណនៃម្ចាស់អចលនវត្ថុនោះ។
ដៃគូសហការ៖ www.realestate.com.kh
