រឿងលម្អិតពីព្រៃអត្តឃាតនៅប្រទេសជប៉ុន ដែលជាកន្លែងគេទៅសម្លាប់ខ្លួនដ៏ល្បី
នៅភាគពាយ័ព្យនៃភ្នំហ្វូជីប្រទេសជប៉ុន ទីនោះគឺជាតំបន់ព្រៃក្រាស់មួយ ដែលប្រជាជនជប៉ុនហៅវាថា «ព្រៃអត្តឃាត ឬសមុទ្រឈើ»។ អ្នកប្រាកដជាឆ្ងល់ខ្លាំងហើយ ថា ហេតុអ្វីគេដាក់ឈ្មោះព្រៃនេះចម្លែកខ្លាំងម៉េ្លះ? តើមានរឿងអ្វីខ្លះកើតឡើងក្នុងព្រៃនេះ ?
១) Aokigahara គឺជាព្រៃអត្តឃាត៖ ចំនួនសាកសពរាប់រយ ត្រូវបានរកឃើញនៅទីនោះ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ភាគច្រើនអ្នកដែលទៅព្រៃនោះ គឺពួកគេមានបំណងចង់ទៅសម្លាប់ខ្លួន ហើយពេលខ្លះបើអ្នកចង់ចូលទៅទស្សនាលេង វាហាក់ដូចជាពិបាកបន្តិចហើយព្រោះអ្នកអាចនឹងគ្មានថ្ងៃចេញមកវិញបានដោយសារតែព្រៃនោះក្រាស់ ហើយងាយនឹងវង្វេង។
២) នៅជប៉ុន រឿងសម្លាប់ខ្លួនវាហាក់ដូចជារឿងធម្មតាទៅហើយ៖ ការសម្លាប់ខ្លួននេះ ភាគច្រើនគេតែងឲ្យតម្លៃហើយអ្នកគ្មានកំហុសទេ។ តាំងពីសម័យមុន កងទ័ពស៊ាំម៉ូរៃជប៉ុន បានសម្រេចចិត្តសម្លាប់ខ្លួនដោយសារចង់ការពារប្រទេសជាតិពីសំណាក់ ពួកឈ្លានពាន ហេតុនេះហើយទំនៀមទម្លាប់នឹងការដឹងគុណនោះ ត្រូវបានឲ្យតម្លៃយ៉ាងពុនពេក។ ការសម្លាប់ខ្លួន វាហាក់ដូចជាការទទួលខុសត្រូវនឹងកំហុសដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត ហើយពួកគេនឹងស្ម័គ្រចិត្តស្លាប់ដោយមិនស្ដាយក្រោយ។
៣) ប្រទេសជប៉ុនគឺជាប្រទេសមួយមានអត្រាអ្នកសម្លាប់ខ្លួនឯងច្រើនជាងគេបំផុតលើលោក។
៤) បើយោងតាមអ្នកស្រាវជ្រាវនៅព្រៃអត្តឃាតនោះ បានឲ្យដឹងថា៖« ភាគច្រើននៃសាកសពដែលបានស្លាប់ គឺសុទ្ធតែធ្វើអត្តឃាតដោយការចងក និងបំពុលខ្លួនឯងនឹងថ្នាំពុល»។
៥) នៅទីនោះ អាចនឹងមានព្រលឹងវិលវល់ច្រើន។ ប្រជាជនជប៉ុនជឿជាក់ថានៅទីនោះគឺមានព្រលឹងវិលវល់អនាថា ហើយពួកគេតែងតែផ្ដាំកូនចៅ កុំឲ្យទៅជិតតំបន់នោះដាច់ខាត។
៦) មានអ្នកយកតង់ទៅគេងសម្រាកនៅទីនោះ ទៀត តែភាគច្រើនពួកគេសុទ្ធតែជាអ្នកចង់សម្លាប់ខ្លួន ប៉ុន្តែគេកំពុងតែប្រើពេលវេលាគិតសិន ។
៧) បើអ្នកហ៊ានចូលទីនោះ ហើយ ពេលមានហេតុការណ៍ណាកើតឡើង អ្នកប្រហែលជាមិនអាចមានគេជួយទាន់ទេ ព្រោះព្រៃវាក្រាស់ពេក សូម្បីតែទូរស័ព្ទក៏មិនមានសេវាដល់ដែរ។
៨) ភាគច្រើនអ្នកដែលទៅទីនោះ គោលបំណងចង់ស្រាវជ្រាវ ពួកគេត្រូវតែលាបអំបិលនៅនឹងខ្នងរបស់ពួកគេ ព្រោះគេជឿថា ខ្មោចនឹងតាមកោយខ្នងពួកគេ ហើយទៅលងដល់ផ្ទះតែម្ដង តែបើលាបអំបិល វាមិនអាចធ្វើអ្វីអ្នកបានឡើយ។
៩) អ្នកដែលទៅសម្លាប់ខ្លួននៅទីនោះ ភាគច្រើនពួកគេមានទុក្ខនឹងគ្រួសារ គ្មានការងារធ្វើ ជួបវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ ជាដើម៕
[caption id="attachment_30370" align="aligncenter" width="600"] The Japan Times[/caption]
[caption id="attachment_30369" align="aligncenter" width="600"] The Japan Times[/caption]
ប្រែសម្រួល៖ ព្រំ សុវណ្ណកណ្ណិកា
ប្រភព៖ www.mirror.co.uk