ហេតុអ្វីបានជាសហរដ្ឋអាមេរិកបារម្ភរឿងនុយក្លេអ៊ែរកូរ៉េខាងជើង? តើកូរ៉េខាងជើងមានមីស៊ីលកម្រិតណាខ្លះ?
យោងតាមសេចក្ដីរាយការណ៍ពីសារព័ត៌មាន BBC កាលពីចុងខែកុម្ភៈ ដើមឆ្នាំ២០១៧នេះ បានឱ្យដឹងថា កូរ៉េខាងជើងមានមីស៊ីលជាង ១០០០ (១ពាន់) ដើមដែលមានសមត្ថភាពផ្សេងៗគ្នា រួមទាំងមីស៊ីលចម្ងាយវែងផង។
ក្នុងរយៈពេលត្រឹមតែពីរបីទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ ការអភិវឌ្ឍន៍សព្វាវុធរបស់កូរ៉េខាងជើងមានការរីកចម្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់បំផុត។ ទសវត្សឆ្នាំ១៩៦០ និង១៩៧០ កូរ៉េខាងជើងមានសមត្ថភាពផលិតត្រឹមរ៉ុកកែតសម្រាប់កងកាំភ្លើងធំ ហូតដល់ផលិតមីស៊ីលចម្ងាយខ្លី និងមធ្យមបាននៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ និង១៩៩០។ ខណៈមកដល់ទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ ផលិតបានទាំងអាវុធនុយក្លេអ៊ែរថែមទៀតផង។
ចម្ងាយមីស៊ីលសំខាន់ៗរបស់កូរ៉េខាងជើង (ចម្ងាយប៉ាន់ស្មាន)
១) មីស៊ីល Nodong បាញ់បានចម្ងាយ ១ ៣០០គីឡូម៉ែត្រ
២) មីស៊ីល Taepodong 1 បាញ់បានចម្ងាយ ២ ០០០គីឡូម៉ែត្រ
៣) មីស៊ីល Musudan បាញ់បានចម្ងាយ ៤ ០០០គីឡូម៉ែត្រ
៤) មីស៊ីល Taepodong 2 បាញ់បានចម្ងាយ ៨ ០០០គីឡូម៉ែត្រ
[caption id="attachment_37101" align="aligncenter" width="628"]
មីស៊ីលចម្ងាយឆ្ងាយ[/caption]
ដោយឡែក កាលពីពេលថ្មីៗនេះ កូរ៉េខាងជើងអះអាងថាខ្លួនបានផលិតផលមីស៊ីលអន្តរទ្វីបបានហើយដែលអាចមានសមត្ថភាពអាចបាញ់ដល់លោកខាងលិចបាន។
តាមទ្រឹស្ដីមីស៊ីលត្រូវបានបែងចែករយៈចម្ងាយដូចខាងក្រោម៖
១) មីស៊ីលចម្ងាយខ្លី៖ ១០០០គីឡូម៉ែត្រឬតិចជាងនេះ
២) មីស៊ីលចម្ងាយមធ្យម៖ ១០០០-៣០០០គីឡូម៉ែត្រ
៣) មីស៊ីលចម្ងាយលើមធ្យម៖ ៣០០០-៥៥០០គីឡូម៉ែត្រ
៤) មីស៊ីលអន្តរទ្វីប៖ ចម្ងាយលើសពី ៥៥០០គីឡូម៉ែត្រ
មីស៊ីលចម្ងាយខ្លី៖ កូរ៉េខាងជើងបានចាប់ផ្ដើមកម្មវិធីមីស៊ីលចម្ងាយខ្លីលក្ខណៈទំនើបជាមួយនឹងមីស៊ីល Scuds ដែលត្រូវបានរាយការណ៍ថា យកពីប្រទេសអេហ្ស៊ីបនៅឆ្នាំ ១៩៧៦។ មកដល់ឆ្នាំ១៩៨៤ ទើបកូរ៉េខាងជើងផលិតបានម៉ូដែលផ្ទាល់ខ្លួនមានឈ្មោះថា Hwasongs។ គេជឿជាក់ថា កូរ៉េខាងជើង មានមីស៊ីលចម្ងាយខ្លីជាច្រើនប្រភេទដែលអាចវាយប្រហារដល់កួរ៉េខាងត្បូងប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។
មីស៊ីល Hwasong-5 និង Hwasong-6 ត្រូវបានគេស្គាល់ថា Scud-B និង Scud-C ដែលអាចបាញ់បានចម្ងាយពី ៣០០ ទៅ ៥០០គីឡូម៉ែត្រ។ នេះបើយោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាការមិនរីកសាយភាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ មីស៊ីលចម្ងាយខ្លីទាំងនេះសុទ្ធតែអាចបំពាក់ក្បាលគ្រាប់បានច្រើនប្រភេទ ដូចជាអាវុធជីវសាស្ត្រ អាវុធគីមី និងនុយក្លេអ៊ែរ។
[caption id="attachment_37237" align="aligncenter" width="670"]
កូរ៉េខាងជើង ធ្វើព្យុុះហយាត្រាកាលកន្លងទៅ[/caption]
មីស៊ីលទាំងអស់នេះសុទ្ធតែត្រូវបានសាកល្បង និងដាក់ពង្រាយនៅទឹកដីកូរ៉េខាងជើង ខណៈមីស៊ីល Hwasong-6 ត្រូវបានលក់ឱ្យប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ថែមទៀតផង។
មីស៊ីលកម្រិតមធ្យម៖ កូរ៉េខាងជើងចាប់ផ្ដើមកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរកម្រិតមធ្យមនៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ ដែលគេស្គាល់ថា Nodong ដែលអាចបាញ់បានចម្ងាយ ១០០០គីឡូម៉ែត្រ។ មីស៊ីលនេះ ត្រូវបានរចនាឡើងដោយយកគំរូតាម Scud ប៉ុន្តែធំជាង Scud ៥០% និងមានកម្លាំងខ្លាំងជាង ច្រើនដង។ យោងតាមវិទ្យាស្ថានសិក្សាយុទ្ធសាស្ត្រអន្តរជាតិ នៅខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦ មីស៊ីលកម្រិតមធ្យមមានប្រព័ន្ធអាចវាយប្រហារទឹកដីទាំងមូលរបស់កូរ៉េខាងត្បូង និងមួយភាគធំរបស់ជប៉ុន។ មីស៊ីល Nodong ត្រូវបានធ្វើតេស្ដជាច្រើនលើកដូចជានៅឆ្នាំ ២០០៦ ២០០៩ ២០១៤ និង ២០១៦។
មីស៊ីលកម្រិតលើមធ្យម៖ កូរ៉េខាងជើងបានផលិតមីស៊ីល Musudan អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ហើយបានធ្វើការសាកល្បងជាច្រើនលើកច្រើនសារនៅឆ្នាំ២០១៦។ មីស៊ីលប្រភេទនេះ ត្រូវបានវាយតម្លៃថាមានរយៈចម្ងាយខុសគ្នា។ អ៊ីស្រាអ៊ែលថា អាចបាញ់បានចម្ងាយ ២៥០០គីឡូម៉ែត្រ និងអាមេរិកថា បាញ់បាន ៣២០០គីឡូម៉ែត្រ ខណៈប្រភពផ្សេងអះអាងថា បាញ់បាន ៤០០០គីឡូម៉ែត្រ។ Musudan កម្រិតទាបជាងនេះ គឺ Nodong-B ឬ Taepodong-X បាញ់កម្ទេចកូរ៉េខាងត្បូង និងជប៉ុនទាំងមូលបាន។ ដោយឡែក Musudan មានសមត្ថភាពអាចបាញ់ដល់ Guam។ កាន់តែទំនើបមីស៊ីល Pukguksong គឺកាន់តែទំនើបដែលអាចបាញ់ពីនាវាមុជទឹក ហើយកាន់តែទំនើបគឺប្រើចំហេះឥន្ធនៈរាវដែលអាចជួយឱ្យមីស៊ីលបាញ់បានល្បឿនលឿនជាងមុន។
មីស៊ីលច្រើនដំណាក់កាល៖ មីស៊ីលសំខាន់ៗមាន Taepodong-1 ឬ Paektusan-1 ជាប្រភេទមីស៊ីលបាញ់បានច្រើនដំណាក់កាល។ ការសាកល្បងត្រូវបានធ្វើឡើងដំបូងនៅឆ្នាំ១៩៩៨ ជាជើងទម្របាញ់រ៉ុកកែតទៅស្ថានអវកាស។ គេជឿជាក់ថា មីស៊ីលបាញ់ច្រើនដំណាក់កាលដំបូងគឺ Nodong និងបន្ទាប់មកគឺ Hwasong-6។
បន្ទាប់មកគឺមីស៊ីល Taepodong-2 ឬ Paektusan-2 ជាប្រភេទមីស៊ីលបាញ់ពីរបីដំណាក់កាលប៉ុន្តែវាមនាលក្ខណៈទំនើបគួរសម។ មីស៊ីលប្រភេទនេះត្រូវបានបាញ់សាកល្បងជាច្រើនលើកច្រើនសារប៉ុន្តែមួយទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ។ រយៈចម្ងាយមធ្យម ត្រូវបានវាយតម្លៃថា មានចម្ងាយពី ៥០០០ ទោ ១៥ ០០០គីឡូម៉ែត្រ។
[caption id="attachment_37262" align="aligncenter" width="670"]
មីស៊ីលបាញ់ច្រើនដំណាក់កាល[/caption]
នេះជាប្រភេទរ៉ុកកែតបាញ់បញ្ជូនផ្កាយរណបដែលទទួលបានជោគជ័យនៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៦។ ទោះជាបាញ់ទៅអវកាស ឬមីស៊ីលគឺបាញ់តាមគន្លងផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែបច្ចេកវិទ្យាទំនើប។ Taepodoing-2 នេះហើយដែលអាចបាញ់ដល់អូស្ត្រាលី និងមួយភាគនៃទឹកដីសហរដ្ឋអាមេរិកបាន។
មីស៊ីលអន្តរទ្វីប៖ កូរ៉េខាងជើង គឺអាចផលិតមីស៊ីលចម្ងាយវែងបានដែលមានឈ្មោះថា KN-08 ឬ Hwasong-13។ មីស៊ីលប្រភេទនេះគឺត្រូវបានអភិវឌ្ឍន៍នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៦ គឺកូរ៉េខាងជើងបានសាកល្បងរ៉ុកកែតថ្មីមួយដែលអាចបាញ់មីស៊ីលអន្តរទ្វីបនេះបាន។ មន្ទីរបញ្ចកោណមានជំនឿថា កូរ៉េខាងជើង មាន Hwasong-08 យ៉ាងហោចណាស់ ៦គ្រាប់ ដែលអាចបាញ់ដល់ទឹកដីសហរដ្ឋអាមេរិកមួយភាគធំ។ ក្រៅពីនេះ កូរ៉េខាងជើង ក៏ធ្លាប់ផលិតម៉ូដែលទំនើបជាងមុនទៀត គឺ KN-14។ មកដល់ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧ គឺមានសញ្ញាថា ប្រទេសនេះគឺស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃការអភិវឌ្ឍន៍មីស៊ីលអន្តរទ្វីប។
[caption id="attachment_37260" align="aligncenter" width="670"]
ផែនទីភូមិសាស្ត្រយោធាកូរ៉េខាងជើង[/caption]
បើគិតមកដល់ពេលនេះ គឺកូរ៉េខាងជើងមានលទ្ធភាពអាចផលិតមីស៊ីលបាញ់ក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអ៊ែរចម្ងាយឆ្ងាយ ឬអន្តរទ្វីបបាន ទោះបី ជាមិនទាន់ភស្ដុតាងច្បាស់នឹងភ្នែកក៏ដោយ៕
ដោយ៖ យោធិន
មីស៊ីលចម្ងាយឆ្ងាយ[/caption]
ដោយឡែក កាលពីពេលថ្មីៗនេះ កូរ៉េខាងជើងអះអាងថាខ្លួនបានផលិតផលមីស៊ីលអន្តរទ្វីបបានហើយដែលអាចមានសមត្ថភាពអាចបាញ់ដល់លោកខាងលិចបាន។
តាមទ្រឹស្ដីមីស៊ីលត្រូវបានបែងចែករយៈចម្ងាយដូចខាងក្រោម៖
១) មីស៊ីលចម្ងាយខ្លី៖ ១០០០គីឡូម៉ែត្រឬតិចជាងនេះ
២) មីស៊ីលចម្ងាយមធ្យម៖ ១០០០-៣០០០គីឡូម៉ែត្រ
៣) មីស៊ីលចម្ងាយលើមធ្យម៖ ៣០០០-៥៥០០គីឡូម៉ែត្រ
៤) មីស៊ីលអន្តរទ្វីប៖ ចម្ងាយលើសពី ៥៥០០គីឡូម៉ែត្រ
មីស៊ីលចម្ងាយខ្លី៖ កូរ៉េខាងជើងបានចាប់ផ្ដើមកម្មវិធីមីស៊ីលចម្ងាយខ្លីលក្ខណៈទំនើបជាមួយនឹងមីស៊ីល Scuds ដែលត្រូវបានរាយការណ៍ថា យកពីប្រទេសអេហ្ស៊ីបនៅឆ្នាំ ១៩៧៦។ មកដល់ឆ្នាំ១៩៨៤ ទើបកូរ៉េខាងជើងផលិតបានម៉ូដែលផ្ទាល់ខ្លួនមានឈ្មោះថា Hwasongs។ គេជឿជាក់ថា កូរ៉េខាងជើង មានមីស៊ីលចម្ងាយខ្លីជាច្រើនប្រភេទដែលអាចវាយប្រហារដល់កួរ៉េខាងត្បូងប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។
មីស៊ីល Hwasong-5 និង Hwasong-6 ត្រូវបានគេស្គាល់ថា Scud-B និង Scud-C ដែលអាចបាញ់បានចម្ងាយពី ៣០០ ទៅ ៥០០គីឡូម៉ែត្រ។ នេះបើយោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាការមិនរីកសាយភាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែររបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ មីស៊ីលចម្ងាយខ្លីទាំងនេះសុទ្ធតែអាចបំពាក់ក្បាលគ្រាប់បានច្រើនប្រភេទ ដូចជាអាវុធជីវសាស្ត្រ អាវុធគីមី និងនុយក្លេអ៊ែរ។
[caption id="attachment_37237" align="aligncenter" width="670"] កូរ៉េខាងជើង ធ្វើព្យុុះហយាត្រាកាលកន្លងទៅ[/caption]
មីស៊ីលទាំងអស់នេះសុទ្ធតែត្រូវបានសាកល្បង និងដាក់ពង្រាយនៅទឹកដីកូរ៉េខាងជើង ខណៈមីស៊ីល Hwasong-6 ត្រូវបានលក់ឱ្យប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ថែមទៀតផង។
មីស៊ីលកម្រិតមធ្យម៖ កូរ៉េខាងជើងចាប់ផ្ដើមកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរកម្រិតមធ្យមនៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ ដែលគេស្គាល់ថា Nodong ដែលអាចបាញ់បានចម្ងាយ ១០០០គីឡូម៉ែត្រ។ មីស៊ីលនេះ ត្រូវបានរចនាឡើងដោយយកគំរូតាម Scud ប៉ុន្តែធំជាង Scud ៥០% និងមានកម្លាំងខ្លាំងជាង ច្រើនដង។ យោងតាមវិទ្យាស្ថានសិក្សាយុទ្ធសាស្ត្រអន្តរជាតិ នៅខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦ មីស៊ីលកម្រិតមធ្យមមានប្រព័ន្ធអាចវាយប្រហារទឹកដីទាំងមូលរបស់កូរ៉េខាងត្បូង និងមួយភាគធំរបស់ជប៉ុន។ មីស៊ីល Nodong ត្រូវបានធ្វើតេស្ដជាច្រើនលើកដូចជានៅឆ្នាំ ២០០៦ ២០០៩ ២០១៤ និង ២០១៦។
មីស៊ីលកម្រិតលើមធ្យម៖ កូរ៉េខាងជើងបានផលិតមីស៊ីល Musudan អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ហើយបានធ្វើការសាកល្បងជាច្រើនលើកច្រើនសារនៅឆ្នាំ២០១៦។ មីស៊ីលប្រភេទនេះ ត្រូវបានវាយតម្លៃថាមានរយៈចម្ងាយខុសគ្នា។ អ៊ីស្រាអ៊ែលថា អាចបាញ់បានចម្ងាយ ២៥០០គីឡូម៉ែត្រ និងអាមេរិកថា បាញ់បាន ៣២០០គីឡូម៉ែត្រ ខណៈប្រភពផ្សេងអះអាងថា បាញ់បាន ៤០០០គីឡូម៉ែត្រ។ Musudan កម្រិតទាបជាងនេះ គឺ Nodong-B ឬ Taepodong-X បាញ់កម្ទេចកូរ៉េខាងត្បូង និងជប៉ុនទាំងមូលបាន។ ដោយឡែក Musudan មានសមត្ថភាពអាចបាញ់ដល់ Guam។ កាន់តែទំនើបមីស៊ីល Pukguksong គឺកាន់តែទំនើបដែលអាចបាញ់ពីនាវាមុជទឹក ហើយកាន់តែទំនើបគឺប្រើចំហេះឥន្ធនៈរាវដែលអាចជួយឱ្យមីស៊ីលបាញ់បានល្បឿនលឿនជាងមុន។
មីស៊ីលច្រើនដំណាក់កាល៖ មីស៊ីលសំខាន់ៗមាន Taepodong-1 ឬ Paektusan-1 ជាប្រភេទមីស៊ីលបាញ់បានច្រើនដំណាក់កាល។ ការសាកល្បងត្រូវបានធ្វើឡើងដំបូងនៅឆ្នាំ១៩៩៨ ជាជើងទម្របាញ់រ៉ុកកែតទៅស្ថានអវកាស។ គេជឿជាក់ថា មីស៊ីលបាញ់ច្រើនដំណាក់កាលដំបូងគឺ Nodong និងបន្ទាប់មកគឺ Hwasong-6។
បន្ទាប់មកគឺមីស៊ីល Taepodong-2 ឬ Paektusan-2 ជាប្រភេទមីស៊ីលបាញ់ពីរបីដំណាក់កាលប៉ុន្តែវាមនាលក្ខណៈទំនើបគួរសម។ មីស៊ីលប្រភេទនេះត្រូវបានបាញ់សាកល្បងជាច្រើនលើកច្រើនសារប៉ុន្តែមួយទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ។ រយៈចម្ងាយមធ្យម ត្រូវបានវាយតម្លៃថា មានចម្ងាយពី ៥០០០ ទោ ១៥ ០០០គីឡូម៉ែត្រ។
[caption id="attachment_37262" align="aligncenter" width="670"] មីស៊ីលបាញ់ច្រើនដំណាក់កាល[/caption]
នេះជាប្រភេទរ៉ុកកែតបាញ់បញ្ជូនផ្កាយរណបដែលទទួលបានជោគជ័យនៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៦។ ទោះជាបាញ់ទៅអវកាស ឬមីស៊ីលគឺបាញ់តាមគន្លងផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែបច្ចេកវិទ្យាទំនើប។ Taepodoing-2 នេះហើយដែលអាចបាញ់ដល់អូស្ត្រាលី និងមួយភាគនៃទឹកដីសហរដ្ឋអាមេរិកបាន។
មីស៊ីលអន្តរទ្វីប៖ កូរ៉េខាងជើង គឺអាចផលិតមីស៊ីលចម្ងាយវែងបានដែលមានឈ្មោះថា KN-08 ឬ Hwasong-13។ មីស៊ីលប្រភេទនេះគឺត្រូវបានអភិវឌ្ឍន៍នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៦ គឺកូរ៉េខាងជើងបានសាកល្បងរ៉ុកកែតថ្មីមួយដែលអាចបាញ់មីស៊ីលអន្តរទ្វីបនេះបាន។ មន្ទីរបញ្ចកោណមានជំនឿថា កូរ៉េខាងជើង មាន Hwasong-08 យ៉ាងហោចណាស់ ៦គ្រាប់ ដែលអាចបាញ់ដល់ទឹកដីសហរដ្ឋអាមេរិកមួយភាគធំ។ ក្រៅពីនេះ កូរ៉េខាងជើង ក៏ធ្លាប់ផលិតម៉ូដែលទំនើបជាងមុនទៀត គឺ KN-14។ មកដល់ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧ គឺមានសញ្ញាថា ប្រទេសនេះគឺស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃការអភិវឌ្ឍន៍មីស៊ីលអន្តរទ្វីប។
[caption id="attachment_37260" align="aligncenter" width="670"] ផែនទីភូមិសាស្ត្រយោធាកូរ៉េខាងជើង[/caption]
បើគិតមកដល់ពេលនេះ គឺកូរ៉េខាងជើងមានលទ្ធភាពអាចផលិតមីស៊ីលបាញ់ក្បាលគ្រាប់នុយក្លេអ៊ែរចម្ងាយឆ្ងាយ ឬអន្តរទ្វីបបាន ទោះបី ជាមិនទាន់ភស្ដុតាងច្បាស់នឹងភ្នែកក៏ដោយ៕
ដោយ៖ យោធិន
